Łukasz Surma z Wisły Kraków kierował drużyną reprezentacji Polski w meczu w Malborku. Fot. Historiawisly.pl
Młodzieżowa reprezentacja Polski U-19 rozpoczęła bardzo udanie pierwszy etap przygotowań do eliminacji igrzysk olimpijskich w Sydney. Piłkarze prowadzeni przez Andrzeja Zamilskiego mieli aż cztery lata, aby stworzyć zespół zdolny odnosić największe sukcesy. Przypomnijmy, że trzon kadry stanowili młodzi, zdolni zawodnicy tacy jak: Jacek Magiera, Marcin Szulik, Maciej Terlecki (cała trójka to mistrzowie Europy do lat 16 z 1993 r.) Marcin Baszczyński, Łukasz Surma, Grzegorz Król, Andrzej Bledzewski, Paweł Sobczak, czy Artur Wichniarek. Eksperci wróżyli tej ekipie sukces na miarę piłkarzy Janusza Wójcika, którzy zdobyli srebro igrzysk w Barcelonie. Trener Andrzej Zamilski przyznał na łamach Piłki Nożnej, że najbardziej liczy właśnie na takich piłkarzy jak Maciej Terlecki. – „Maciek odgrywa istotną rolę w zespole, ma kierować grą. Uważam, że jest do tego stworzony, choćby przez umiejętność niekonwencjonalnych zagrań. Mogłem się jednak przekonać, że poziomem od Maćka nie odbiega Łukasz Surma z Wisły Kraków. On właśnie wziął na siebie kierowanie drużyną w meczu w Malborku”.
Początek 1996 r. przyniósł obiecujące wyniki. Reprezentacja osiągnęła cenny remis z Włochami i odniosła zwycięstwo z Rosją. 21 marca w Malborku rozegrała drugi mecz z rosyjskimi rówieśnikami. W spotkaniu nie mogli zagrać Maciej Terlecki i Marcin Szulik, którzy po meczu w Elblągu wrócili z powodu przeziębienia do domu, natomiast Grzegorz Król był kontuzjowany.
Spotkanie rozegrane za zamarzniętej murawie Pomezanii (aczkolwiek boisko było lepiej przygotowane niż w Elblągu) zakończyło się bezbramkowym wynikiem. – „W Elblągu na lodzie piłka miała lepszy poślizg, przez co gra była szybsza. Tutaj najczęściej zatrzymywała się w zwałach śniegu” – komentował Sport. Przez pierwsze dwa kwadranse żądni rewanżu Rosjanie niespodziewanie rządzili na boisku, dopiero później przewagę uzyskali Polacy i nie oddali jej już do końca meczu. Najdogodniejszą okazję w pierwszej połowie zmarnował Tomasz Dawidowski, który mając przed sobą tylko bramkarza z 10 metrów posłał piłkę nad poprzeczką. W drugiej części gry Grzegorz Bonk strzelił z ostrego kąta, ale piłka trafiła jedynie w poprzeczkę. – „Dzięki tym meczom mam już szkielet zespołu. Oczywiście, część z występujących w nich zawodników odpadnie, ale pojawią się inni. Myślę tu o piętnasto-i szesnastolatkach, z Markiem Saganowskim na czele. Ci, którzy grali z Rosją są po prostu najstarsi, a młodsi grają teraz w innych reprezentacjach. Uznaliśmy, że nie ma sensu przerywać ich cyklu szkoleniowego na dwa mecze” – powiedział szkoleniowiec dla PN.
Dokumentacja meczowa
21 marca 1996, Malbork (stadion Pomezanii), mecz towarzyski
Polska U-19 – Rosja U-19 0-0
Sędziował: Zbigniew Marczyk (Polska)
Widzów: 500
Żółte kartki: Wichniarek – Gusiew, Strelcow, Poworow
Czerwona kartka: Poworow (75 min.)
Polska: Andrzej Bledzewski (1977, Bałtyk Gdynia, 2/0) (46. Aleksander Ptak, 1977, GKS Bełchatów, 2/0) – Maciej Michniewicz (1977, Odra Opole, 2/0), Jacek Magiera (1977, Raków Częstochowa, 3/0), Marcin Baszczyński (1977, Ruch Chorzów, 3/0) – Marcin Sporakowski (1977, Górnik Konin, 3/0), Adrian Sobczyński (1977, Granat Skarżysko, 3/0), Łukasz Surma (1977, Wisła Kraków, 3/0), Grzegorz Bonk (1977, Górnik Zabrze, 2/1), Daniel Treściński (1978, Zagłębie Sosnowiec, 2/0) – Tomasz Dawidowski (1978, Lechia Gdańsk, 1/0) (46. Paweł Sobczak, 1978, Petrochemia Płock, 3/1), Artur Wichniarek (1977, Górnik Konin, 3/0) (65. Artur Kalinowski, 1977, Hutnik Warszawa, 3/0). Trener: Andrzej Zamilski
Rosja: Stiepanow – Zajkin (65. Korabbow), Mieriowicz, Poworow – Aksienow, Studniew, W. Smirnow, Fiszman, Abdrażakow (80. Matiola) – Gusiew, Strelcow. Trener: Siergiej Mosiakin.