Mecz z Reprezentacją Krakowa 7-1 był ostatnim etapem przygotowań przed pierwszym w historii meczem z Węgrami w 1921 r. Trzeba przyznać, że sparingi biało-czerwonych były bardzo zadowalające, a duża w tym zasługa węgierskiego trenera Imrego Pozsonyiego. Na zdjęciu widzimy team Polski przed meczem z Krakowem, który odbył się w spartańskich warunkach na stadionie Makkabi Kraków. W górnym rzędzie od lewej stoją: NN, Stanisław Mielech, Józef Kałuża, Wacław Kuchar, Stanisław Marczewski, Jan Loth, Marian Einbacher, Leon Sperling, Imre Pozsonyi (trener), kucają od lewej: Zdzisław Styczeń, Stanisław Cikowski, Tadeusz Synowiec (kapitan), Ludwik Gintel. Fot. NAC
Fot. Tygodnik Sportowy i Przegląd Sportowy
Mecz z reprezentacją Krakowa rozegrany 11 grudnia 1921 r. na boisku Makkabi Kraków był ostatnim etapem przygotowań do premierowego spotkania z Węgrami. Selekcjoner wystawił do składu najlepszych zawodników, którzy później zagrają w Budapeszcie. Reprezentanci ponownie urządzili sobie trening strzelecki wbijając gospodarzom aż siedem bramek. Był to wynik iście hokejowy, zresztą boisko pokryte było lodem oraz śniegiem, i przypominało plac do gry w hokeja na lodzie. – „Gracze ślizgali się na nim zupełnie prawie jakby na lodzie. Rzadko który mógł i umiał się utrzymać pewnie na nogach” – pisał Tygodnik Sportowy.
Według relacji przedwojennych gazet większość kadrowiczów była w wysokiej formie – „Drużyna, mająca stanąć przeciw Węgrom przedstawia obecnie już pewną całość. Zupełnie korzystnie przedstawia się linia ataku: zawody treningowe zrobiły swoje” – komentował Przegląd Sportowy. Fenomenalną skutecznością popisał się Józef Kałuża. Nie miał on litości dla krakowskich zawodników, aż czterokrotnie zmusił do kapitulacji swojego kolegę z Cracovii, bramkarza Kazimierza Palika. Dwie kolejne bramki uzyskał Wacław Kuchar. Snajper Pogoni Lwów był jedynym piłkarzem w kadrze, który dotychczas wystąpił we wszystkich ośmiu nieoficjalnych meczach reprezentacji i miał w dorobku już 27 goli!
Przed wyjazdem na Węgry Józef Szkolnikowski mocno zastanawiał się nad zmianą kilku piłkarzy. Nie do końca był zadowolony z umiejętności bramkarza Jana Lotha oraz pary obrońców: Ludwika Gintela z Cracovii i Artura Marczewskiego z Polonii Warszawa.
Dokumentacja meczowa
Mecz nieoficjalny:
11 grudnia 1921, Kraków (stadion Makkabi), mecz towarzyski
Reprezentacja Krakowa – Polska 1-7 (1-3)
0-1 – Wacław Kuchar (23), 0-2 – Józef Kałuża (24), 1-2 – Władysław Kowalski (43), 1-3 – Józef Kałuża (44), 1-4 – Marian Einbacher (50), 1-5 – Józef Kałuża (60), 1-6 – Józef Kałuża (65), 1-7 – Wacław Kuchar (84)
Sędziował: Józef Lustgarten (Kraków)
Widzów: 2000
Reprezentacja Krakowa: Ludwik Palik (Cracovia) – Bernard Schneider (Makkabi Kraków), Stefan Fryc (Cracovia) – Abraham Pitzele (Jutrzenka Kraków), Józef Klotz (Jutrzenka Kraków), Bernard Frischer (Makkabi Kraków) – Herman Schneider (Makkabi Kraków), Władysław Kowalski (Wisła Kraków), Henryk Heim (Makkabi Kraków), Bolesław Kotapka (Cracovia), Zygmunt Krumholz (Jutrzenka Kraków).
Polska: Jan Loth (1900, Polonia Warszawa) – Ludwik Gintel (1899, Cracovia), Artur Marczewski (1896, Polonia Warszawa) – Zdzisław Styczeń (1894, Cracovia), Stanisław Cikowski (1899, Cracovia), Tadeusz Synowiec (kapitan, 1889, Cracovia) – Stanisław Mielech (1894, Cracovia), Wacław Kuchar (1897, Pogoń Lwów), Józef Kałuża (1896, Cracovia), Marian Einbacher (1900, Warta Poznań), Leon Sperling (1900, Cracovia). Trener: Imre Pozsonyi (1880, Węgry)