1997-9-24 Polska U-18 - Walia U-18 1-1

Triumfatorem mistrzostw Europy do lat 18 rozgrywanych na Cyprze w 1998 roku została reprezentacja Irlandii, która w finale zwyciężyła Niemcy dopiero po rzutach karnych. Nasi zachodni sąsiedzi odnieśli duży sukces, a jeszcze kilka miesięcy wcześniej ich plany mogła pokrzyżować… Polska! Jedynie z pomocą sędziego udało im się wyeliminować biało-czerwonych, a awans na turniej uzyskali notując lepszą różnicą bramek strzelonych na wyjeździe.

Zanim jednak biało-czerwoni stoczyli wyrównany bój z piłkarzami niemieckimi wcześniej musieli wygrać turniej eliminacyjny rozgrywany w Norwegii. Wszystkie mecze odbywały się w małym miasteczku Ulefoss położone w okręgu Telemark i liczące zaledwie dwa tysiące mieszkańców. – „Zresztą całe to województwo jest tutaj określane jako „Norwegia w miniaturze”, więc nie brak tu charakterystycznych akcentów narodowych, od krajobrazu poczynając na nazwie województwa kończąc… Zielone drzewa i kilkunastostopniowa temperatura to rzeczy niezwykłe w Norwegii o tej porze roku. Grzejące przez cały czas słońce sprawiło, że eliminacje do młodzieżowych Mistrzostw Europy pomiędzy reprezentacjami Norwegii, Walii i Polski mogły się odbyć  w idealnych warunkach pogodowych”” – pisał Rafał Grunwald w Piłce Nożnej.

Reprezentacja Polski U-18 miała wielu zdolnych piłkarzy. Wyśmienitą karierę zrobił Arkadiusz Głowacki. Fot. PressFocus/Encyklopedia ekstraklasy

I właśnie z „wyspiarzami” 24 września 1997 rozegraliśmy pierwsze spotkanie eliminacyjne. Dwa dni wcześniej Walijczycy sprawili dużą niespodziankę ogrywając Norwegię 3-2. Pomimo, że rywale byli zespołem nieobliczalnym, to nasi juniorzy byli głównym kandydatem do zwycięstwa w turnieju. Świadczyły o tym rozegrane wcześniej mecze sparingowe ze Słowenią 3-1 i 2-0 i Finlandią 1-1 i 2-1.

Piłka Nożna napisała, że trener juniorów Edward Klejdinst miał wiele powodów do zmartwień, bowiem kilku jego etatowych piłkarzy (byli to zawodnicy urodzeni w 1979 i później) zmagało się z chorobami i kontuzjami. Takim czołowym – nieobecnym zawodnikiem był Jacek Kubicki z Korony Kielce.  

Mecz z Walią zakończył się wynikiem 1-1, choć nasi przegrywali do przerwy. Remis w pierwszym spotkaniu oznaczał, iż aby wygrać turniej musieliśmy pokonać Norwegię co najmniej dwoma golami.

Najlepszym piłkarzem w zespole był bramkarz Przemysław Norkowski. Wspomniany zawodnik zaledwie kilka tygodni wcześniej przeszedł z Chemika Bydgoszcz do Zagłębia Lubin i w sierpniu zdołał zadebiutować w ekstraklasie. W defensywie zaprezentował się znany Arkadiusz Głowacki, który w sezonie 1997/98 był podstawowym piłkarzem Lecha Poznań. Przez następne 20 lat w barwach Lecha i Wisły Kraków rozegrał aż 435 meczów w ekstraklasie. Do tego należy doliczyć dwa sezony spędzone w tureckim Trabzonsporze. Głowacki zrobił karierę również w dorosłej reprezentacji Polski, w której grał od 2002 do 2011 i łącznie wystąpił w 29 meczach. Musimy przyznać, że trener Klejdinst miał uzdolnioną młodzież, większość zawodników regularnie grała w ekstraklasie. Kariery reprezentacyjne lub klubowe zrobili tacy piłkarze jak: Mariusz Lewandowski, Jarosław Bieniuk, Ireneusz Kowalski, Mateusz Bartczak, czy Mariusz Muszalik.

Wyniki:

Grupa XIII

22.09.1997: Walia – Norwegia 3-2

24.09.1997: Polska – Walia 1-1

Dokumentacja meczowa:

24 września 1997, Ulefoss (Norwegia), mecz eliminacyjny do ME U-18

Polska U-18 – Walia U-18 1-1 (0-1)

Gol dla Polski: Maciej Sawicki

Polska: Przemysław Norko (1979, Zagłębie Lubin) –  Tomasz Owczarek (1980, GKS Katowice), Arkadiusz Głowacki (1979, Lech Poznań), Krzysztof Smoliński (1979, Moto Jelcz Oława) (46. Jarosław Bieniuk, 1979, Lechia Gdańsk), Jarosław Mazurkiewicz (1979, Zawisza Bydgoszcz), Mariusz Lewandowski (1979, Zagłębie Lubin), Ireneusz Kowalski (1979, Śląsk Wrocław), Mateusz Bartczak (1979, Miedź Legnica), Piotr Wojnowski (1979, Jagiellonia Białystok) (65. Krzysztof Wołczek, 1979, Zagłębie Lubin), Mariusz Muszalik (1979, GKS Katowice), Maciej Sawicki (1979, Ursus Warszawa) (85. Artur Wilk, 1979, Ceramika Opoczno). Trener: Edward Klejdinst