Ruch Chorzów z sezonu 1963/64. W górnym rzędzie od lewej stoją: Eugeniusz Pohl, Mieczysław Siemierski, Henryk Pietrek, Antoni Nieroba, Alojzy Łysko, Eugeniusz Lerch; kucają od lewej: Kazimierz Polok, Bernard Bem, Zygmunt Pieda, Alojzy Gasz i Eugeniusz Faber. Fot. Archiwum Eugeniusza Lercha.

Trzeci przeciwnik Polonii Bytom – Vorwärts Berlin, teoretycznie, wydawał się najłatwiejszy w całej grupie. Dwa lata temu grała z nim Odra Opole, która przed własną publicznością zwyciężyła 2-1. Jak już wspominaliśmy w jednym z poprzednich artykułów Vorwärts Berlin (obecnie klub występuje pod nazwą 1.FC Frankfurt) wywalczył promocję do DDR-Oberliga w 1954 r. Zaledwie trzy lata wcześniej został powołany do życia jako Vorwärts Lipsk. Przeciwnik Polonii mógł pochwalić się m.in. mistrzostwem NRD, po które sięgnął w sezonach: 1958, 1960 i 1961/62. Ten sam wyczyn powtórzy w: 1964/65, 1965/66 i 1968/69. W latach 1954 i 1970. wywalczy FDGB-Polak (czyli Puchar NRD). W sezonie ligowym 1962/63 Vorwärts zajął trzecie miejsce za Motor Jena i Empor Rostock (dziś Hansa Rostock.) Niemiecka drużyna w sezonie 1962/63 Pucharu Mistrzów odpadła już w pierwszej rundzie przegrywając oba mecze z Duklą Praga. Niezbyt dobrze wiodło jej się w obecnej edycji Pucharu Intertoto, gdzie najpierw zremisowała z Crveną Zvezda a następnie przegrała z Jednotą Trenczyn. W spotkaniu z Polonią również nie dawano jej większych szans. Sport napisał, że bojowość i walka o każdą piłkę przestały już być głównymi zaletami Niemców, aczkolwiek w składzie znajdowało się kilku reprezentantów NRD, byli oni jednak nieobecni podczas meczu z Polonią, gdyż znajdowali się na zgrupowaniu reprezentacji.  

Przed meczem w siedzibie Polonii doszło do długiego spotkania zarządu, na którym obradowano, co do przyszłości Jana Liberda. Przypomnijmy, że as bytomian, wbrew decyzji klubu, zamiast pojechać do Belgradu, wolał pójść na ryby! Liberdę zawieszono, ale po kilku dniach karę anulowano. Nikt w Polonii nie wyobrażał sobie grę bez tego czołowego snajpera.

Dlaczego Polonia nie wygrała z Vorwärts do dziś pozostaje zagadką! Jeden z najlepszych w historii polskiej piłki ataków: Henryk Kempny, Jan Banaś, Norbert Pogrzeba, Jan Liberda i Jerzy Jóźwiak, mając przed sobą jedynie bramkarza z Berlina strzelali wprost na niego. Dziennik Sport nazwał ich „królami pudeł!“. Z drugiej strony mecz życia rozegrał Gerhard Weiß, który był zaledwie drugim bramkarzem berlińskiej drużyny, gdyż numer jeden Alfred Zulkowski przebywał na zgrupowaniu drużyny olimpijskiej NRD.

Jak relacjonuje Przegląd Sportowy, już w 8 min. Otto Fräßdorf z trudnego kąta strzelił pierwszego gola dla przyjezdnych. Tutaj wina leżała po stronie Edwarda Szymkowiaka. Kilka minut później goście mogli prowadzić już 2-0, na szczęście Paweł Orzechowski wybił piłkę z linii bramkowej. Po ostrych słowach trenera Huberta Skolika Polonia wzięła się za grę, najpierw Jan Liberda zdobył wyrównującą bramkę, a w drugiej połowie najlepszy na boisku Ryszard Grzegorczyk wykorzystał rzut karny. Przy stanie 2-1 dla Polonii Norbert Pogrzeba nie trafił do pustej bramki z odległości zaledwie 3 metrów! Pomimo nieporadności strzeleckiej bytomianie byli bardzo blisko zdobycia dwóch punktów, ale wówczas do akcji wkroczył trener Hubert Skolik. Do dziś niewiadomo, dlaczego w 85 min. zdecydował się zdjąć z boiska Edwarda Szymkowiaka, wprowadzając za niego niedoświadczonego Piotra Brola. Niemcy widząc słabą grę polskiego bramkarza na przedpolu ruszyli do desperackich ataków. Ich zaletą w meczu było to, że grali szybko i bez kombinacji, walczyli o każdą piłkę. Najlepszy zawodnik gości i reprezentant NRD Günther Wirth zacentrował piłkę, Brol źle wybiegł i rozminął się z piłką, dzięki czemu Gerhard Vogt zdobył wyrównującego gola! - „Powtórzyła się historia z poprzedniego występu Polonii na Stadionie Śląskim przeciwko Jednocie Trenczyn. Znacznie lepsza i posiadająca przez cały czas gry przewagę drużyna bytomska, straciła i tym razem punkt w następstwie wyjątkowej wręcz niezaradności napastników pod bramką przeciwnika” – skomentował Sport.  

Z trójki naszych drużyn, które mecze grały na wyjeździe, najtrudniejsze zadanie czekało Zagłębie. Kilka dni przed meczem sosnowiczanie poznali swojego rywala w Pucharze Zdobywców Pucharów. Pomimo, że to naszej drużynie dawano więcej szans na awans, to niespodziankę sprawili Grecy, którzy w dodatkowym spotkaniu rozegranym w Wiedniu zwyciężyli 2-0… Kilka tygodni wcześniej podopieczni Teodora Wieczorka wyjechali do Bratysławy na mecz z miejscowym Interem. Akurat był to czas, kiedy słowacka drużyna przeżywała najlepsze chwile w swojej całej historii istnienia. W sezonie 1962/63 Inter zdobył Puchar Intertoto, a rok później powtórzył ten sukces! Wspomnijmy inne wielkie sukcesy żółto-czarnych. W sezonie 1958/59 wywalczyli mistrzostwo Czechosłowacji, w latach 1961, 1975 i 1977 uplasowali się na drugim stopniu podium, natomiast w 1953, 1954, 1958, 1962 i 1990 wywalczyli brązowe medale! Sukcesy osiągnęli również już po odzyskaniu przez Słowację niepodległości.

Drużyna Interu swoje sukcesy zawdzięczała Adolfowi Schererowi – prawdopodobnie najwybitniejszemu graczu w historii klubu. Zawodnik strzelił 99 goli w lidze czechosłowackiej, a w sezonie 1961/62 uzyskał aż 24 trafienia, co pozwoliło mu sięgnąć po tytuł króla strzelców! Dodajmy, że w latach 1958-64 Scherer był 36-krotnym reprezentantem Czechosłowacji, dla której strzelił aż 22 gole (w tym dorobku znajdują się również gole w meczach z Polską)! Do dziś nazwisko piłkarza pamięta się ze względu na jego zwycięskie bramki w meczu ćwierćfinałowym mistrzostw świata przeciwko Węgrom 1-0 i w półfinale z Jugosławią 3-1 (dwa trafienia). Scherer miał świetnego partnera w ataku w osobie Jozefa Levickiego. Strzelił on dla Interu aż 100 ligowych goli i do dziś żaden piłkarz nie może pochwalić się lepszym osiągnięciem. Trzecim znanym piłkarzem był Titus Bubernik, który z reprezentacją Czechosłowacji sięgnął po wicemistrzostwo świata w 1962 i brązowy medal mistrzostw Europy w 1960! Reasumując Inter był naszpikowany gwiazdami i reprezentantami kraju, którzy zdobywali medale. Zespół imponował wyszkoleniem technicznym, dojrzałością taktyczną i przede wszystkim znakomitymi warunkami fizycznymi. Po meczu trener Teodor Wieczorek przyznał, że w swojej karierze nigdy nie widział, był najniższy zawodnik Interu miał co najmniej 1.80 metra wzrostu!

Pomimo, że drużyna Zagłębia przegrała z Interem 0-1, to zebrała największe pochwały w tej kolejce. Aż do 89 min. utrzymywał się wynik bezbramkowy i wszystko wskazywało na to, że sosnowiczanie zdobędą cenny punkt w Bratysławie. Na 33 sekundy przed końcem spotkania, kiedy połowa zawiedzionych kibiców opuściła stadion, lewoskrzydłowy Milan Dolinský oddał „strzał rozpaczy” i nasz bramkarz Witold Szyguła musiał skapitulować.  – „A to pech! Byliśmy już pewni remisu, już sędzia spoglądał na zegarek, gdy dosłownie w ostatniej minucie straciliśmy bramkę. Na przedpolu Szyguły wytworzyło się olbrzymie zamieszanie, piłka parokrotnie odbijana w lesie nóg, wreszcie dostał ją lewoskrzydłowy Dolinský i z paru metrów posłał do siatki. Ledwo zdołaliśmy rozpocząć od środka, nastąpił koniec“ – mówił zmartwiony Teodor Wieczorek w wywiadzie dla Sportu. Ciekawe jaki byłby rezultat meczu, gdyby w meczu mógł zagrać Andrzej Jarosik.  

Sport napisał, że porażka 0-1 w jaskini lwa nie przynosi ujmy graczom Zagłębia, gdyż rywalizowali z drużyną, która obok Dukli Praga, jest najbardziej klasowym zespołem wicemistrzów świata. Zagłębie było równorzędnym partnerem i dopiero w ostatnim kwadransie opadło z sił, na co olbrzymi wpływ miał ponad 30-stopniowy upał.

Ruch Chorzów rywalizował z aktualnym wicemistrzem NRD – Empor Rostock, dziś znanym pod nazwą Hansa Rostock. Był to bardzo wyrównany zespół, bez większych gwiazd, który rozgrywki w Intertoto zaczął od dwóch remisów z OFK Belgrad i Slovanem Bratysława. Empor nigdy nie osiągnął większych sukcesów w kraju, w latach 1955, 1962, 1963, 1964 i 1968 zdobywał „jedynie” wicemistrzostwo kraju. Największe trofeum osiągnął w 1991 sięgając po FDGB-Pokal.

Niebiescy nie przestraszyli się wyjazdowego spotkania i od początku ruszyli do zdobycia gola. Już w 6 min. Roman Kasprzyk wypuścił Eugeniusza Fabera, który po rajdzie, podał piłkę Eugeniuszowi Lerchowi. Środkowy napastnik Ruchu strzelił mocno i celnie. – „Od tego momentu publiczność była świadkiem równorzędnej walki, nacechowanej szybkością, ambicją i nieustępliwością” – pisał Sport. W 33 min. lewoskrzydłowy Werner Drews z 18 metrów strzelił na bramkę Henryka Pietrka, piłka jeszcze odbiła się od słupka i wpadła do bramki. Gospodarze nie byli zachwyceni utrzymującym się remisem, coraz częściej dopuszczali się ostrych fauli. Mecz sędziował arbiter z NRD, toteż sprzyjał on swoim piłkarzom. W 62 min. Alojzy Gach został tak brutalnie sfaulowany, że stracił na kilka minut przytomność! Ruch przez kwadrans musiał grać w dziesiątkę. Eugeniusz Lerch, również faulowany, kilkukrotnie musiał opuszczać boisko. Sport stwierdził, że Ruch zagrał niesłychanie ofiarnie, a remis odzwierciedlał to, co działo się na boisku.  

Bardzo trudne zadanie czekało Odrę Opole, która wylosowała Hajduka Split. Sport napisał, że była to kiedyś świetna drużyna, ale dziś „złota era” Hajduka przeminęła z wiatrem. Swoje pierwsze sukcesy klub (założony w 1911 roku) zanotował przed wojną, w latach 1927 i 1929 sięgnął po mistrzostwo Jugosławii. Dominacja klubu nastąpiła w latach 50, wtedy w sezonach 1950, 1952 i 1954/55 Bili również sięgnęli po najwyższy laur w kraju. W latach 60 Hajduk obniżył loty, by w latach 70 ponownie odzyskał blask, a ukoronowaniem świetnej gry klubu były mistrzowskie tytuły w sezonach 19071/71, 1973/74, 1974/75 i 1979/79. Ponadto Hajduk wywalczył dziewięć pucharów krajowych. Kolejnych kilkanaście różnych tytułów wywalczył już po odzyskaniu przez Chorwację niepodległości.

Nowy trener Hajduka Lenko „Gaga” Grčić ostrzegał piłkarzy Odry, że jego zespół zamierza wywalczyć komplet punktów przed własną publicznością. W jego drużynie grało kilku ciekawych zawodników. Lukša Poklepović był reprezentantem juniorów Jugosławii, Ivica Hlevnjak i Pavle Garov występowali w młodzieżówce, a Andrija Anković, Zlatko Papec i Zvonko Bego grali w pierwszej drużynie Jugosławii! Najgroźniejszym strzelcem drużyny był Andrija Anković, który ostatecznie nie zagrał z Odrą.

Przegląd Sportowy napisał, że piłkarze Odry musieli mieć „końskie” zdrowie i stalowe nerwy, gdyż po 30 godzinach jazdy pociągiem i ponad 600 km autokarem w górzystym terenie, przybyli na miejsce dopiero w niedzielę rano, a już po południu w upale stoczyli mecz!

Kto wie jak potoczyłby się losy spotkania, gdyby miejscowy arbiter nie faworyzował gospodarzy, który tolerował ostrą grę Hajduka, a później nie uznał gola prawidłowo zdobytego przez Zygmunta Droździoka! - „Piłkarzom Odry nie poszczęściła się wyprawa nad Adriatyk. Zostawili obydwa punkty pucharowe w Splicie, nie będąc jednak drużyną gorszą od gospodarzy. Jeszcze w pierwszej połowie Hajduk zdobywał się na akcje ofensywne, ale jego napad, pozbawiony etatowego kierownika Ankovicia, ani rusz nie umiał sforsować linii obronnych opolan” – dodał Sport. W tym czasie świetnie w bramce spisywał się Konrad Kornek, który tym samym zdobył uznanie miejscowej widowni. Prawoskrzydłowy Zygmunt Droździok oraz Engelbert Jarek sprawiali największe zagrożenie pod bramką Hajduka. W 37 min. ten jeden raz zawodnicy Odry zagapili się, a gospodarze zdobyli bramkę, która rozstrzygnęła losy spotkania. W 25 min. to Odra zdobyła gola! – „Świetnie wypuszczony na dobieg Droździok, wyskoczył zza obrońcy, opanował piłkę, lecz za pierwszym strzałem trafił w bramkarza. Przejął jednak piłkę, odbitą przez Poklepovicia i drugi strzał był już celny. Radość opolan szybko przerwała niezrozumiała decyzja sędziego: spalony!” – opisywał Przegląd Sportowy.

Według relacji z gazet w drugiej połowie Polacy szturmowali bramkę Hajduka (m.in. bomba Engelberta Jarka trafiła w słupek), ale na wysokości zadania stała defensywa gospodarzy lub strzały Odry nie trafiały w światło bramki.

Opracował:

Mariusz Gudebski

Puchar Intertoto 1963/64

Uczestnicy:

 

Grupy „A”:

Belgia: K.A.A. Gent, Lierse SK, Royal Antwerp, Standard Liege

Francja: FC Rouen, Nimes Olympique, Toulouse FC, UA Sedan-Torcy

Szwajcaria: FC Zurych, La Chaux-de-Fonds, Lusanne Sports, Young Boys Berno

Włochy: AC Fiorentina, AC Venezia, FC Modena, Sampdoria Genua

 

Grupy „B”:

Austria: 1.Schwechater SC, First Vienna, Rapid Wiedeń, Wiener AC, Wiener Sport-Club

Holandia: Ajax Amsterdam, PSV Eindhoven, Sparta Rotterdam, Twente Enschede

Niemcy: Bayern Monachium, FK Pirmasens, VfR Neümunster, Tasmania Berlin

Szwecja: Djurgårdens Sztokholm, IFK Göteborg, IFK Norrköping, Örgryte Göteborg

 

Grupy „C”:

Czechosłowacja: Inter Bratysława, Jednota Trenczyn, Slovan Bratysława, SK Kladno

Jugosławia: Crvena Zvezda Belgrad, Hajduk Split, OFK Belgrad, Velež Mostar

NRD: FSV Zwickau, Hansa Rostock, SC Motor Jena, Vorwärts Berlin

Polska: Odra Opole, Polonia Bytom, Ruch Chorzów, Zagłębie Sosnowiec

 

3. runda

 

07.07.1963, Chorzów (Stadion Śląski):

Polonia Bytom – Vorwärts Berlin 2:2 (1:1)

0:1 – Otto Fräßdorf (8), 1:1 – Jan Liberda (20), 2:1 – Ryszard Grzegorczyk (73 karny), 2:2 – Gerhard Vogt (89)

Sędziował: Marian Koczner (Polska)

Widzów: 5 000

Polonia: Edward Szymkowiak (85. Piotr Brol) – Ginter Dymarczyk, Joachim Pierzyna, Józef Wieczorek – Paweł Orzechowski, Ryszard Grzegorczyk – Gerard Lukoszczyk (44. Henryk Kempny), Jan Banaś, Norbert Pogrzeba, Jan Liberda, Jerzy Jóźwiak. Trener: Hubert SKOLIK (Polska)

Vorwärts: Gerhard Weiß – Peter Kalinke, Hans-Georg Kiupel, Hans-Dieter Krampe – Manfred Müller, Günter Schmahl – Günther Wirth, Horst Kohle (Heinz Steinborn), Gerhard Vogt, Otto Fräßdorf, Jürgen Großheim. Trener: Kurt FRITZSCHE (Niemcy)

 

07.07.1963, Bratysława (stadion Interu):

Inter Bratysława – Zagłębie Sosnowiec 1:0 (0:0)

1:0 – Milan Dolinský (90)

Sędziował: Miroslav Kusak (Czechosłowacja)

Widzów: 8 000

Inter: Peter Fülle – Gustav Mráz, Jiří Tichý, Vladimir Weiss – Štefan Matlák, Titus Bubernik – Kazimir Gajdoš, Adolf Scherer, Eduard Gáborik, Ladislav Kačáni, Milan Dolinský. Trener: František SKYVA (Słowacja)

Zagłębie: Witold Szyguła – Franciszek Skiba, Roman Bazan, Włodzimierz Śpiewak – Witold Majewski, Antoni Komoder (Alojzy Fulczyk) – Józef Gałeczka, Ryszard Krawiarz, Rajnhold Kosider, Zbigniew Myga, Andrzej Gaik. Trener: Teodor WIECZOREK (Polska)

 

07.07.1963, Rostock (Ostseestadion, NRD):

Hansa Rostock – Ruch Chorzów 1:1 (1:1)

0:1 – Eugeniusz Lerch (6), 1:1 – Werner Drews (33)

Sędziował: Helmut Kohler (NRD)

Widzów: 15 000

Hansa: Jürgen Heinsch – Gerd Sackritz, Kurt Zapf, Helmut Hergesell – Dieter Wruck, Klaus-Dieter Seehaus – Wolfgang Barthels, Günter Madeja, Herbert Holtfreter, Gerd Kostmann, Werner Drews. Trener: Walter FRITZSCH (Niemcy)

Ruch: Henryk Pietrek – Eugeniusz Pohl, Józef Janduda, Alojzy Łysko – Antoni Nieroba, Bernard Bem – Kazimierz Polok, Alojzy Gasz, Eugeniusz Lerch, Roman Kasprzyk, Eugeniusz Faber. Trener: Sandor TATRAI (Węgry)

 

07.07.1963, Split (stadion Hajduka):

Hajduk Split – Odra Opole 1:0 (1:0)

1:0 – Ivica Hlevnjak (37)

Sędziował: B. Čahun (Jugosławia)

Widzów: 7 000

Hajduk: Lukša Poklepović – Ivo Bego (Zlatko Radovniković), Ferante Colnago – Pavle Garov, Ante Žaja, Miroslav Brkljača – Ivica Hlevnjak, Siniša Fulgosi, Ante Grgić, Marin Kovačić, Veljko Zuber. Trener: Lenko GRČIĆ (Chorwacja)

Odra: Konrad Kornek – Henryk Szczepański, Henryk Brejza, Wiesław Łucyszyn – Zygfryd Blaut, Alojzy Więcek – Zygmunt Droździok, Engelbert Jarek, Norbert Gajda, Adam Bonia, Zbigniew Bania. Trener: Artur WOŹNIAK (Polska)

 

Wyniki:

Grupa A1

02.06.1963: AC Fiorentina – UA Sedan-Torcy 5:4

06.06.1963: Standard Liege – UA Sedan-Torcy 2:0

06.06.1963: FC Zurych – AC Fiorentina 1:1

09.06.1963: UA Sedan-Torcy – AC Fiorentina 2:0

09.06.1963: Standard Liege – FC Zurych 2:0

23.06.1963: AC Fiorentina – Standard Liege 0:1

23.06.1963: UA Sedan-Torcy – FC Zurych 1:1

26.06.1963: FC Zurych – Standard Liege 2:2

30.06.1963: UA Sedan-Torcy – Standard Liege 2:2

30.06.1963: AC Fiorentina – FC Zurych 1:0

07.07.1963: FC Zurych – UA Sedan-Torcy 7:0

Grupa A2

02.06.1963: Sampdoria Genua – Nimes Olympique 0:2

05.06.1963: Antwerp FC – Sampdoria Genua 0:1

09.06.1963: Nimes Olympique – Sampdoria Genua 1:1

09.06.1963: Antwerp FC – Lausanne-Sports 5:1

19.06.1963: Antwerp FC – Nimes Olympique 3:1

19.06.1963: Lausanne-Sports – Sampdoria Genua 0:1

23.06.1963: Sampdoria Genua – Antwerp FC 5:0

23.06.1963: Lausanne-Sports – Nimes Olympique 0:1

26.06.1963: Lausanne-Sports – Antwerp FC 4:2

30.06.1963: Nimes Olympique – Antwerp FC 3:2

30.06.1963: Sampdoria Genua – Lausanne-Sports 5:0

07.07.1963: Nimes Olympique – Lausanne-Sports 5:1

Grupa A3

02.06.1963: FC Modena – Toulouse FC 2:0

05.06.1963: K.A.A Gent – Young Boys Berno 2:0

09.06.1963: Toulouse FC – FC Modena 3:0

16.06.1963: K.A.A Gent – Toulouse FC 2:1

19.06.1963: Young Boys Berno – FC Modena 1:2

23.06.1963: FC Modena – K.A.A Gent 1:1

23.06.1963: Toulouse FC – Young Boys Berno 3:1

26.06.1963: K.A.A Gent – Young Boys Berno 2:0

30.06.1963: Toulouse FC – K.A.A Gent 5:3

30.06.1963: FC Modena – Young Boys Berno 3:1

03.07.1963: Young Boys Berno – K.A.A Gent 2:2

07.07.1963: Young Boys Berno – Toulouse FC 3:2

Grupa A4

02.06.1963: AC Venezia – FC Rouen 3:1

05.06.1963: Lierse SK – AC Venezia 1:0

09.06.1963: FC Rouen – AC Venezia 2:1

09.06.1963: Lierse SK – La Chaux-de-Fonds 2:1

15.06.1963: Lierse SK – FC Rouen 3:2

19.06.1963: La Chaux-de-Fonds – AC Venezia 2:2

23.06.1963: AC Venezia – Liuerse SK 2:0

23.06.1963: La Chaux-de-Fonds – FC Rouen 3:7

26.06.1963: La Chaux-de-Fonds – Lierse SK 1:1

29.06.1963: FC Rouen – Lierse SK 2:0

30.06.1963: AC Venezia – La Chaux-de-Fonds 2:1

07.07.1963: FC Roun – La Chaux-de-Fonds 4:3

Grupa B1

23.06.1963: VfR Neümunster – PSV Eindhoven 0:1

23.06.1963: Djurgårdens Sztokholm – Rapid Wiedeń 0:3

30.06.1963: Rapid Wiedeń – VfR Neümunster 4:1

30.06.1963: PSV Eindhoven – Djurgårdens Sztokholm 2:0

06.07.1963: Rapid Wiedeń – PSV Eindhoven 5:2

07.07.1963: VfR Neümunster – Djurgårdens Sztokholm 2:1

Grupa B2

23.06.1963: IFK Göteborg – Sparta Rotterdam 3:4

23.06.1963: First Vienna – Bayern Monachium 2:2

30.06.1963: Sparta Rotterdam – First Vienna 5:1

30.06.1963: Bayern Monachium – IFK Göteborg 2:2

06.07.1963: Bayern Monachium – Sparta Rotterdam 6:0

07.07.1963: IFK Göteborg – First Vienna 1:5

Grupa B3

23.06.1963: FK Pirmasens – Örgryte Göteborg 5:1

23.06.1963: Twente Enschede – Wiener AC 0:1
30.06.1963: Wiener AC – FK Pirmasens 3:0

30.06.1963: Örgryte Göteborg – Twente Enschede 2:0

07.07.1963: Twente Enschede – FK Pirmasens 2:1

07.07.1963: Wiener AC – Örgryte Göteborg 1:1

Grupa B4

23.06.1963: Tasmania Berlin – IFK Norrköping 3:3

23.06.1963: Ajax Amsterdam – 1.Schwechater SC 4:2

30.06.1963: Ajax Amsterdam – Tasmania Berlin 5:1

30.06.1963: 1.Schwechater SC – IFK Norrköping 1:2

06.07.1963: Tasmania Berlin – 1.Schwechater SC 4:2

07.07.1963: IFK Norrköping – Ajax Amsterdam 1:4

Grupa C1

23.06.1963: Motor Jena – Zagłębie Sosnowiec 2:0

23.06.1963: Velež Mostar – Inter Bratysława 1:1

30.06.1963: Zagłębie Sosnowiec – Velež Mostar 4:1

30.06.1963: Inter Bratysława – Motor Jena 2:1

07.07.1963: Inter Bratysława – Zagłębie Sosnowiec 1:0

07.07.1963: Motor Jena – Velež Mostar 0:1

Grupa C1
MSC	DRUŻYNA	M	Z	R	P	PKT	BR
1	Inter Bratysława	3	2	1	0	5	4-2
2	Velež Mostar	3	1	1	1	3	3-5
3	Zagłębie Sosnowiec	3	1	0	2	2	4-4
4	Motor Jena	3	1	0	2	2	3-3

Grupa C2

23.06.1963: OFK Belgrad – Ruch Chorzów 2:1

23.06.1963: Slovan Bratysława – Hansa Rostock 1:1

30.06.1963: Ruch Chorzów – Slovan Bratysława 3:0

30.06.1963: Hansa Rostock – OFK Belgrad 1:1

06.07.1963: OFK Belgrad – Slovan Bratysława 2:2

07.07.1963: Hansa Rostock – Ruch Chorzów 1:1

Grupa C2
MSC	DRUŻYNA	M	Z	R	P	PKT	BR
1	OFK Belgrad	3	1	2	0	4	5-4
2	Ruch Chorzów	3	1	1	1	3	5-3
3	Hansa Rostock	3	0	3	0	3	3-3
4	Slovan Bratysława	3	0	2	1	2	2-5

Grupa C3

23.06.1963: Polonia Bytom – Jednota Trenczyn 2:2

23.06.1963: Vorwärts Berlin – Crvena Zvezda Belgrad 2:2

30.06.1963: Crvena Zvezda Belgrad – Polonia Bytom 4:3

30.06.1963: Jednota Trenczyn – Vorwärts Berlin 2:1

07.07.1963: Polonia Bytom – Vorwärts Berlin 2:2

07.07.1963: Jednota Trenczyn – Crvena Zvezda Belgrad 2:1

Grupa C3
MSC	DRUŻYNA	M	Z	R	P	PKT	BR
1	Jednota Trenczyn	3	2	1	0	5	6-4
2	Crvena Zvezda Belgrad	3	1	1	1	3	7-7
3	Polonia Bytom	3	0	2	1	2	7-8
4	Vorwärts Berlin	3	0	2	1	2	5-6

Grupa C4

23.06.1963: SONP Kladno – Odra Opole 1:1

23.06.1963: Motor Zwickau – Hajduk Split 2:3

30.06.1963: Odra Opole – Motor Zwickau 1:0

30.06.1963: SONP Kladno – Hajduk Split 2:0

07.07.1963: Motor Zwickau – SONP Kladno 1:0

07.07.1963: Hajduk Split – Odra Opole 1:0

Grupa C4
MSC	DRUŻYNA	M	Z	R	P	PKT	BR
1	Hajduk Split	3	2	0	1	4	4-4
2	SONP Kladno	3	1	1	1	3	3-2
3	Odra Opole	3	1	1	1	3	2-2
4	Motor Zwickau	2	1	0	2	2	3-4