Holandia 1975 bb

Polacy w Pucharze Intertoto (8) - 1963/64 (cz. 2)

 W meczu Crvena Zvezda - Polonia Bytom 4-3 nie wystąpił Jan Liberda, który zamiast jechać do Belgradu, wolał pójść sobie na ryby! Fot. Archiwum Polonii Bytom. W meczu Crvena Zvezda - Polonia Bytom 4-3 nie wystąpił Jan Liberda, który zamiast jechać do Belgradu, wolał pójść sobie na ryby! Fot. Archiwum Polonii Bytom

Pierwsza kolejka nie była zbyt udana dla polskich drużyn, Polonia Bytom i Odra Opole zremisowały z zespołami Czechosłowacji, natomiast Zagłębie Sosnowiec przegrało z klubem NRD, a Ruch Chorzów nie sprostał silnej drużynie z Jugosławii. Aby poważnie myśleć o sukcesach w Pucharze Intertoto w kolejnej serii gier musieliśmy zacząć odnosić zwycięstwa. Trzy polskie drużyny grały mecze przed własną publicznością. Zagłębie Sosnowiec mierzyło się z bośniackim (wówczas należącym do Jugosławii) Velež Mostar, w Chorzowie Ruch podejmował Slovan Bratysława, a w Opolu Odra zagrała z Motorem Zwickau z NRD. Najtrudniejsze zadanie czekało Polonię Bytom, której przyszło zagrać w „gorącej świątyni” Partizana Belgrad, gdzie swoje mecze rozgrywała Crvena Zvezda.

W sezonie 1962/63 ligę jugosłowiańską wygrał Partizan Belgrad, drugie było Dinamo Zagrzeb, trzeci Żeleżnicar Sarajewo, a nieoczekiwanie na czwartym miejscu znalazł się Velež Mostar (swoją nazwę wziął od rozległej doliny, ciągnącej się wzdłuż rzeki Neretwy). Nieco później, bo w sezonie 1965/66 drużyna wywalczy brązowy medal w lidze. Mostar założony w 1922 r. był najlepszą bośniacką drużyną, która od wielu lat występowała w najwyższej lidze Jugosławii. Nie odnosił sukcesów, dopiero w latach 1973, 1974 i 1987 sięgnął po wicemistrzostwo kraju. W latach 1981 i 1986 zdobył Puchar Jugosławii. Wcześniej, bo w sezonie 1957/58 jako pierwszy bośniacki klub osiągnął finał Pucharu Jugosławii, który jednak przegrał z Crveną Zvezda 0:4. W sezonie 1974/75 piłkarze dotarli aż do ćwierćfinału Pucharu UEFA!

Sport skomentował, że jest to groźna, bojowa, dobrze wyszkolona technicznie drużyna. Śląski dziennik napisał na okładce, że na Stadion Ludowy przyjeżdżają „Arcymistrzowie defensywy”. W pierwszej kolejce Intertoto, „Rođeni”, dzięki takiej taktyce, nieoczekiwanie „wyrwali” punkt dla Slovana Bratysława.

Velež Mostar przystępował do meczu z Zagłębiem bez swojej największej gwiazdy Muhameda Mujicia, który kilka miesięcy wcześniej przeszedł do Bordeaux. Co ciekawe, bez niego drużyna spisywała się lepiej, a wszystko to dzięki trenerowi Haldunie Hrvićovi, który całe swoje życie poświęcił Mostarowi. Drużyna wprawdzie nie strzelała dużo goli i grała słabo na wyjazdach, ale była „mistrzem” gry w defensywie.

Teodor Wieczorek wypuścił na boisko niemal ten sam skład, który wystąpił w NRD. Jedynie zamiast Alojzego Fulczyka wystąpił Jerzy Pielok. Miejscowych kibiców ucieszył fakt, że szybko wyzdrowiał Zbigniew Myga. Na Stadionie Ludowym zgromadził się niemal komplet kibiców, łącznie sprzedano 30 tysięcy biletów.

Od początku spotkania Zagłębie ruszyło do uzyskania pierwszej bramki. – „W 8 min. pod bramką Ćurkovicia doszło do tak gorącego spięcia, iż nawet obrońcy Mostaru złapali się za głowę, nie mogąc zrozumieć jak to się stało, że w dalszym ciągu utrzymuje się wynik bezbramkowy” – pisał Sport. Wówczas to słupek uratował gości przed utratą gola. Oblężenie bramki bośniackiej trwało bez przerwy i w akcji uczestniczyło nawet siedmiu piłkarzy Zagłębia! Wspaniale jednak bronił Ivan Ćurković, tym samym potwierdzając, że Velež słynie z bardzo dobrej szkoły z bramkarzami. Ćurković był reprezentantem juniorów Jugosławii i tylko jemu goście zawdzięczali wynik wciąż bezbramkowy.

Jednak w 22 min. Zbigniew Myga nareszcie zdobył gola. Nie minęła minuta, gdy Ryszard Krawiarz popisał się pięknym strzałem z rzutu wolnego z odległości 20 metrów. Nasz zawodnik znalazł lukę w murze gości i tym samym zdobył gola numer dwa. Trzecią bramkę mógł uzyskać Andrzej Jarosik, ale wolał podać do będącego na jeszcze lepszej pozycji Reinholda Kosidera, który po raz trzeci trafił do siatki. Przed przerwą błąd popełnił Witold Szyguła, który wypuścił piłkę z rąk wprost pod nogi Bruno Repara, a ten w pełni skorzystał z prezentu.

Tuż po przerwie polski arbiter wyrzucił z boiska jednego z zawodników gości. Drużyna z Jugosławii nie chcąc pogodzić się z wynikiem meczem zaczęła grać brutalnie, często dopuszczała się brzydkich fauli. Dwa takie „spięcia” na Józefie Gałeczce w obrębie pola karnego przyniosły gospodarzom rzuty karne. Pierwszego nie wykorzystał Reinhold Kosider (Ćurković obronił), dopiero Ryszard Krawiarz, egzekwując drugą jedenastkę, ustalił wynik spotkania. Po tym golu na boisku zaczęły się dziać „dantejskie sceny”. Rozpoczynający grę od środka Muhamed Glavović specjalnie kopnął piłką prosto w sędziego Prącika. Na boisko wbiegli członkowie ekipy z Mostaru, którzy nie szczędzili ostrych słów w kierunku naszego arbitra.   

Slovan, obok OFK Belgrad, uważany był za faworyta do zwycięstwa w swojej grupie. Przed meczem z Ruchem Chorzów mógł pochwalić się czteroma mistrzostwami Czechosłowacji, które wywalczył w latach 1949, 1950, 1951 i 1955 jak również dwukrotnym krajowym pucharem, który zdobył w 1962 i 1963 r. W sezonie ligowym 1962/63 spisał się poniżej oczekiwań zajmując dopiero siódmą lokatę. I tylko dzięki świetnej postawie swojej największej gwiazdy bramkarzowi Villiamowi Schrojfowi (najlepszy golkiper mistrzostw świata z 1962 roku!) Slovan zawdzięczał to, że nie był w tabeli niżej. To, że Słowacy obniżyli loty świadczył też zaledwie remis u siebie z Hansą Rostock. Dodajmy, że Słowacy bardzo dobrze radzili sobie w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1962/63 docierając aż do ćwierćfinału, gdzie odpadli z Tottenhamem Hotspur. Jednak po tych meczach trenerzy postanowili odmłodzić drużynę.

Dwa lata temu Odra Opole zmierzyła się ze Slovanem Bratysława w Pucharze Intertoto osiągając wyniki 1:1 i 1:8. Rok później połączona drużyna Ruchu Chorzów i Polonii Bytom ograła Slovana na Stadionie Śląskim 1-0, a szczęśliwego gola zdobył Eugeniusz Faber. Wprawdzie w sezonie 1963/64 Slovan nafaszerowany reprezentantami kraju świetnie spisał się w swoje lidze zdobywając wicemistrzostwo kraju, to w meczu przeciwko Ruchowi Chorzów zademonstrował przeciętną formę. – „Żaden z piłkarzy nie pokazał nic, co można by postawić zawodnikom Ruchu za wzór do naśladowania… Nie był to futbol godny wicemistrzów świata!” – komentował Sport. Do Chorzowa przyjechał bez swojej największej gwiazdy bramkarza Viliama Schrojfera oraz stopera Jana Popluhara, ale Ruch również wystawił rezerwowego bramkarza Jana Barowa, a w defensywie zagrał mało znany Stefan Kempka. Od pierwszych minut wystąpił również uzdolniony Zygmunt Maszczyk. Dla 18-letniego piłkarza był debiut w seniorskiej drużynie! Dwukrotnie miał on znakomitą okazję do strzelenia gola. Zaledwie po 15 minutach gry, z powodu kontuzji, musiał opuścić boisko.

Gospodarze już w 10 min. uzyskali pierwszego gola, kiedy to będący w wysokiej formie Kazimierz Polok ucieszył 25-tysięczną widownię Stadionu Śląskiego. Po utracie gola jednemu z zawodnikowi Slovana puściły nerwy, dokładnie Anton Urban dopuścił się chuligańskiego ataku na polskiego sędziego, na którego rzucił się z pięściami, a kiedy to nie wystarczyło zaczął potrząsać strojem arbitra! Słowak próbował wmówić naszemu sędziemu, że Polok zdobył gola ramieniem. Pan Bilak z Opola nie mógł postąpić inaczej jak tylko wyrzucić Urbana z boiska.

Pomimo, że przewaga „niebieskich” była miażdżąca w całym spotkaniu, to kibice na kolejne bramki musieli czekać aż do ostatnich minut. – „Okazji do rozgromienia Slovana miał Ruch dziesiątki. Zarówno przed, jak i po przerwie napastnicy chorzowscy znajdowali się w sytuacjach, w których wydawało się, że nie będzie dla Hasonia żadnego ratunku. Były to tzw. stuprocentowe okazje, sam na sam z bramkarzem gości lub wręcz w obliczu pustej bramki, a jednak ani Faber, ani Polok, Bem, Lerch czy Kasprzyk nie potrafili spokojnie posłać piłki do siatki. Publiczność na Stadionie Śląskim wyrywała sobie włosy z rozpaczy, nie mogąc zrozumieć, co dzieje się z jej ulubieńcami” – pisał Sport. Dopiero w 87 min. Kazimierz Polok przeprowadził rajd z połowy boiska zakończony golem,  kilkadziesiąt sekund później Eugeniusz Faber strzelił mocno z odległości 16 metrów w górny róg bramki.

Teoretycznie najłatwiejsze zdanie czekało Odrę Opole, która mierzyła się ze zdobywcą Pucharu NRD – Motorem Zwickau. Klub założony w 1912 roku mógł pochwalić się historycznym pierwszym mistrzostwem NRD, które zdobył w sezonie 1949/50. Wprawdzie był to jedyny tytuł Motoru, ale pochwalić się mógł nieprzerwanym, trzynastoletnim występem w DDR-Oberliga. W sezonie 1962/63 „czerwoni” zajęli dopiero siódme miejsce. W latach 1963, 1967 i 1975 zespół sięgnął po Puchar NRD. W sezonie 1975/76 odbił się głośnym echem świetny występ w Pucharze Zdobywców Pucharów, gdzie Motor dotarł aż do półfinału! Najświetniejszymi piłkarzami drużyny byli Alois Glaubitz, który jest rekordzistą klubu pod względem liczby meczów (429 występów!) i Peter Henschel (307 meczów). Tuż przed występami w Pucharze Intertoto podopieczni Karla Dittesa wyjechali na tournée do Rumunii, gdzie przegrali wszystkie swoje trzy spotkania.

Wbrew pozorom drużyna Motoru nie była łatwym przeciwnikiem. Odra musiała sporo się napracować, aby odnieść skromne zwycięstwo 1:0. Pomimo dużych chęci napastnicy gospodarzy gubili piłkę przed polem karnym niemieckiego bramkarza. Motor nie miał ochoty na prowadzenie ofensywnej gry, nastawił się wywalczenie jednego punktu. W 18 min. rozstrzygnęły się losy meczu, Engelbert Jarek przeprowadził rajd lewą stroną boiska, następnie dośrodkował na pole karne, gdzie do piłki dopadł się Zygmunt Drozdziok, który silnym strzałem z woleja umieścił futbolówkę w okienku niemieckiej bramki. Do końca spotkania Odra usiłowała podwyższyć wynik, ale jej napastnicy nie potrafili strzelić celnie nawet z 5 metrów. Goście mieli tylko jedną świetną okazję, kiedy Reinhald Franz w końcówce meczu, po wybiegu Konrada Kornka, nie potrafił posłać piłki do pustej bramki.

Punkt wywalczony w Belgradzie z pewnością byłby ogromnym sukcesem Polonii Bytom. Jej rywal Crvena Zvezda szczyciła się sześciokrotnym mistrzostwem Jugosławii w latach 1951, 1953, 1956, 1957, 1959 i 1960 (łącznie zdobyła 19 tytułów mistrza Jugosławii!), natomiast w sezonie 1963/64 sięgnęła po swój siódmy tytuł wyprzedzając w tabeli OFK Belgrad i Dinamo Zagrzeb, które wszak również były rywalami polskich drużyn w Pucharze Intertoto. Crvena zdobyła również 12 pucharów krajowych, co było rekordem Jugosławii. Przed meczem z Polonią miała na koncie pięć takich tytułów z lat 1948, 1949, 1950, 1958 i 1959, a w sezonie 1963/64 również sięgnie po to trofeum. Swoje największe sukcesy międzynarodowe przyjdzie jej osiągnąć dopiero w latach 90., natomiast w sezonie 1978/79 dojdzie do finału Pucharu UEFA. Dodajmy, że w 1958 i 1968 r. zdobyła Puchar Mitropa.

Największą gwiazdą drużyny był napastnik Bora Kostić, który w latach 1959 i 1960 zdobywał tytuły króla strzelców. Z 158 golami pozostaje trzecim najlepszym strzelcem ligowym w Jugosławii. Statystycy wyliczyli, że łącznie w karierze rozegrał 580 meczów i strzelił 539 goli! W sezonie 1961/62 miał nieudaną przygodę we włoskim Vicenza, skąd szybko wrócił do Belgradu. Dodajmy, że w latach 1956-64 rozegrał 33 mecze i strzelił 26 goli dla reprezentacji Jugosławii. W 1960 roku jako kapitan Jugosławii wywalczył wicemistrzostwo Europy!

Będący w zastępstwie trener Ivan Toplak poinformował, że kilku piłkarzy jest przemęczonych i przed meczem z Ruchem musiał wysłać ich na „przymusowe” urlopy. Drużyna belgradzka wystąpiła bez reprezentantów kraju – Novaka Tomicia i kapitana Vladimira Popovicia. Nie zagrał również Vojislav Melić, który musiał poddać się operacji wyrostka robaczkowego. Pomimo osłabionego składu gospodarze zapewniali, że młodzi zastępcy spiszą się lepiej niż „weterani” w Berlinie, którzy tylko zremisowali 2:2…

Mecz został rozegrany na boisku Partizana. Ze względu na duże upały pierwszy gwizdek sędzia rozpoczął się o godz. 18.30. Kto wie, jak potoczyłby się losy tego spotkania, gdyby zagrał Jan Liberda. Śmieszna historia wiąże się z tym najlepszym strzelcem Polonii, który nie stawił się na zbiórkę drużyny! Autokar krążył kilka godzin po Bytomiu, koledzy próbowali szukać zawodnika, ale ostatecznie podróż na lotnisko do Warszawy odbyła się bez swojego asa. Jak się później okazało Liberda był przemęczony i w ramach odpoczynku… wyjechał na ryby!

Na gorącym terenie gospodarze grający aż siedmioma rezerwowymi piłkarzami, szybko objęli prowadzenie po strzale najlepszego zawodnika Kostica. Utrata gola nie podłamała Polonii, a wręcz przeciwnie, ruszyła ona do odrabiania strat. W odstępie zaledwie dwóch minut Norbert Pogrzeba dwukrotnie wpisał się na listę strzelców! Wynik 2:1 dla bytomian utrzymał się do końca pierwszej połowy. W przerwie spotkania gospodarze musieli zapalić reflektory, co było zabronione przez organizatorów Intertoto. Jednak ze względu na upały, mecz musiał odbyć się w późniejszej godzinie. W 48 min. Milan Živadinović zdobył bramkę ręką, co spotkało się z ostrym protestem miejscowych kibiców. Po utracie gola Polonia opadła z sił, grała coraz wolniej a w bramce słabo spisywał się Edward Szymkowiak. Crvena Zvezda w tym okresie zdobyła dwie kolejne bramki, a na listę strzelców wpisał się Bora Kostić. Goście byli w stanie odpowiedzieć jeszcze trafieniem Norberta Pogrzeby, który także skompletował hat-tricka.

Puchar Intertoto 1963/64

Uczestnicy:

 

Grupy „A”:

Belgia: K.A.A. Gent, Lierse SK, Royal Antwerp, Standard Liege

Francja: FC Rouen, Nimes Olympique, Toulouse FC, UA Sedan-Torcy

Szwajcaria: FC Zurych, La Chaux-de-Fonds, Lusanne Sports, Young Boys Berno

Włochy: AC Fiorentina, AC Venezia, FC Modena, Sampdoria Genua

 

Grupy „B”:

Austria: 1.Schwechater SC, First Vienna, Rapid Wiedeń, Wiener AC, Wiener Sport-Club

Holandia: Ajax Amsterdam, PSV Eindhoven, Sparta Rotterdam, Twente Enschede

Niemcy: Bayern Monachium, FK Pirmasens, VfR Neümunster, Tasmania Berlin

Szwecja: Djurgårdens Sztokholm, IFK Göteborg, IFK Norrköping, Örgryte Göteborg

 

Grupy „C”:

Czechosłowacja: Inter Bratysława, Jednota Trenczyn, Slovan Bratysława, SK Kladno

Jugosławia: Crvena Zvezda Belgrad, Hajduk Split, OFK Belgrad, Velež Mostar

NRD: FSV Zwickau, Hansa Rostock, SC Motor Jena, Vorwärts Berlin

Polska: Odra Opole, Polonia Bytom, Ruch Chorzów, Zagłębie Sosnowiec

 

2. runda

 

30.06.1963, Sosnowiec (Stadion Ludowy):

Zagłębie Sosnowiec – Velež Mostar 4:1 (3:1)

1:0 – Zbigniew Myga (22), 2:0 – Ryszard Krawiarz (23), 3:0 – Rajnold Kosider (27), 3:1 – Bruno Repar (39), 4:1 – Ryszard Krawiarz (85 karny)

Sędziował: Grzegorz Prącik (Polska)

Widzów: 30 000

Czerwona kartka: Selimotić (50, za faul)

Zagłębie: Witold Szyguła – Franciszek Skiba, Roman Bazan, Włodzimierz Śpiewak – Jerzy Pielok, Witold Majewski – Józef Gałeczka, Ryszard Krawiarz, Rajnhold Kosider, Zbigniew Myga, Andrzej Jarosik. Trener: Teodor WIECZOREK (Polska)

Velež: Ivan Ćurković – Vlado Slišković, Kemal Šestić– Zejnil Selimotić, Nikola Benco, Šefik Alajbegović – Nusret Čerkić, Bruno Repar (Miroslav Kordić), Mehmed Handžic, Kruno Radiljević, Muhamed Glavović. Trener: Haldun HRVIĆ (Bośnia i Hercegowina)

 

30.06.1963, Chorzów (Stadion Śląski):

Ruch Chorzów – Slovan Bratysława 3:0 (1:0)

1:0 – Kazimierz Polok (10), 2:0 – Kazimierz Polok (87), 3:0 – Eugeniusz Faber (89)

Sędziował: Bronisław Bilak (Polska)

Widzów: 25 000

Czerwona kartka: Urban (10, za niesportowe zachowanie)

Ruch: Jan Barow – Stefan Kempka, Józef Janduda, Alojzy Łysko – Antoni Nieroba, Zygmunt Pieda – Kazimierz Polok, Eugeniusz Lerch, Zygmunt Maszczyk (15. Bernard Bem), Roman Kasprzyk, Eugeniusz Faber. Trener: Sandor TATRAI (Węgry)

Slovan: Ferdinand Hasoň – Vojtech Jankovič, Anton Urban, Jan Šlosiarik – Štefan Král, Jozef Vengloš – Ivan Mráz, Anton Moravčik, Pavol Molnár, Jozef Obert, Zdenko Velecký. Trener: Anton BULLA (Słowacja)

 

30.06.1963, Opole (stadion Odry):

Odra Opole – Motor Zwickau 1:0 (1:0)

1:0 – Zygmunt Drozdziok (18)

Sędziował: Storoniak (Katowice)

Widzów: 10 000

Odra: Konrad Kornek – Henryk Szczepański, Henryk Brejza, Wiesław Lucyszyn – Zygfryd Blaut, Alojzy Więcek – Zygmunt Drozdziok, Engelbert Jarek, Norbert Gajda, Adam Bonia, Zbigniew Bania. Trener: Artur WOŹNIAK (Polska)

Motor: Peter Meyer – Alois Glaubitz, Albert Beier, Bernd Röhner – Helmut Gruner, Georg Dimanski – Eberhard Franz, Horst Jura, Reinhard Franz, Peter Henschel, Hans Speth. Trener: Karl DITTES (Niemcy)

 

 

30.06.1963, Belgrad (Partizan Stadium):

Crvena Zvezda Belgrad – Polonia Bytom 4:3 (1:2)

1:0 – Bora Kostić (10), 1:1 – Norbert Pogrzeba (18), 1:2 – Norbert Pogrzeba (20), 2:2 – Milan Živadinović (48), 3:2 – Bora Kostić (67), 4:2 – Bora Kostić (71), 4:3 – Norbert Pogrzeba (75)

Sędziował: Konstantin Zecević (Serbia)

Widzów: 10 000

Crvena: Petar Ćosić (Ratomir Dujković) – Dragoslav Šekularac, Živorad Jevtić – Dusan Radonjić, Milan Čop, Dejan Bekić – Tomislav Milićević, Blagoje Mitić, Bora Kostić, Milan Živadinović, Dragan Džajić. Trener: Ivan TOPLAK (Serbia)

Polonia: Edward Szymkowiak – Ginter Dymarczyk, Joachim Pierzyna, Józef Wieczorek - Paweł Orzechowski, Ryszard Grzegorczyk – Gerard Lukoszczyk, Jan Banaś, Henryk Kempny, Norbert Pogrzeba, Jerzy Jóźwiak. Trener: Hubert SKOLIK (Polska)

 

Wyniki:

Grupa A1

02.06.1963: AC Fiorentina – UA Sedan-Torcy 5:4

06.06.1963: Standard Liege – UA Sedan-Torcy 2:0

06.06.1963: FC Zurych – AC Fiorentina 1:1

09.06.1963: UA Sedan-Torcy – AC Fiorentina 2:0

09.06.1963: Standard Liege – FC Zurych 2:0

23.06.1963: AC Fiorentina – Standard Liege 0:1

23.06.1963: UA Sedan-Torcy – FC Zurych 1:1

26.06.1963: FC Zurych – Standard Liege 2:2

30.06.1963: UA Sedan-Torcy – Standard Liege 2:2

30.06.1963: AC Fiorentina – FC Zurych 1:0

 

Grupa A2

02.06.1963: Sampdoria Genua – Nimes Olympique 0:2

05.06.1963: Antwerp FC – Sampdoria Genua 0:1

09.06.1963: Nimes Olympique – Sampdoria Genua 1:1

09.06.1963: Antwerp FC – Lausanne-Sports 5:1

19.06.1963: Antwerp FC – Nimes Olympique 3:1

19.06.1963: Lausanne-Sports – Sampdoria Genua 0:1

23.06.1963: Sampdoria Genua – Antwerp FC 5:0

23.06.1963: Lausanne-Sports – Nimes Olympique 0:1

26.06.1963: Lausanne-Sports – Antwerp FC 4:2

30.06.1963: Nimes Olympique – Antwerp FC 3:2

30.06.1963: Sampdoria Genua – Lausanne-Sports 5:0

 

Grupa A3

02.06.1963: FC Modena – Toulouse FC 2:0

05.06.1963: K.A.A Gent – Young Boys Berno 2:0

09.06.1963: Toulouse FC – FC Modena 3:0

16.06.1963: K.A.A Gent – Toulouse FC 2:1

19.06.1963: Young Boys Berno – FC Modena 1:2

23.06.1963: FC Modena – K.A.A Gent 1:1

23.06.1963: Toulouse FC – Young Boys Berno 3:1

26.06.1963: K.A.A Gent – Young Boys Berno 2:0

30.06.1963: Toulouse FC – K.A.A Gent 5:3

30.06.1963: FC Modena – Young Boys Berno 3:1

 

Grupa A4

02.06.1963: AC Venezia – FC Rouen 3:1

05.06.1963: Lierse SK – AC Venezia 1:0

09.06.1963: FC Rouen – AC Venezia 2:1

09.06.1963: Lierse SK – La Chaux-de-Fonds 2:1

15.06.1963: Lierse SK – FC Rouen 3:2

19.06.1963: La Chaux-de-Fonds – AC Venezia 2:2

23.06.1963: AC Venezia – Liuerse SK 2:0

23.06.1963: La aChaux-de-Fonds – FC Rouen 3:7

26.06.1963: La Chaux-de-Fonds – Lierse SK 1:1

29.06.1963: FC Rouen – Lierse SK 2:0

30.06.1963: AC Venezia – La Chaux-de-Fonds 2:1

 

Grupa B1

23.06.1963: VfR Neümunster – PSV Eindhoven 0:1

23.06.1963: Djurgårdens Sztokholm – Rapid Wiedeń 0:3

30.06.1963: Rapid Wiedeń – VfR Neümunster 4:1

30.06.1963: PSV Eindhoven – Djurgårdens Sztokholm 2:0

 

Grupa B2

23.06.1963: IFK Göteborg – Sparta Rotterdam 3:4

23.06.1963: First Vienna – Bayern Monachium 2:2

30.06.1963: Sparta Rotterdam – First Vienna 5:1

30.06.1963: Bayern Monachium – IFK Göteborg 2:2

 

Grupa B3

23.06.1963: FK Pirmasens – Örgryte Göteborg 5:1

23.06.1963: Twente Enschede – Wiener AC 0:1
30.06.1963: Wiener AC – FK Pirmasens 3:0

30.06.1963: Örgryte Göteborg – Twente Enschede 2:0

 

Grupa B4

23.06.1963: Tasmania Berlin – IFK Norrköping 3:3

23.06.1963: Ajax Amsterdam – 1.Schwechater SC 4:2

30.06.1963: Ajax Amsterdam – Tasmania Berlin 5:1

30.06.1963: 1.Schwechater SC – IFK Norrköping 1:2

 

Grupa C1

23.06.1963: Motor Jena – Zagłębie Sosnowiec 2:0

23.06.1963: Velež Mostar – Inter Bratysława 1:1

30.06.1963: Zagłębie Sosnowiec – Velež Mostar 4:1

30.06.1963: Inter Bratysława – Motor Jena 2:1

Grupa C1                                                                                                          

MSC

DRUŻYNA

M

Z

R

P

PKT

BR

1

Inter Bratysława

2

1

1

0

3

3-2

2

Zagłębie Sosnowiec

2

1

0

1

2

4-3

3

Motor Jena

2

1

0

1

2

3-2

4

Velež Mostar

2

0

1

1

1

2-5

 

Grupa C2

23.06.1963: OFK Belgrad – Ruch Chorzów 2:1

23.06.1963: Slovan Bratysława – Hansa Rostock 1:1

30.06.1963: Ruch Chorzów – Slovan Bratysława 3:0

30.06.1963: Hansa Rostock – OFK Belgrad 1:1

Grupa C2                                                                                                      

MSC

DRUŻYNA

M

Z

R

P

PKT

BR

1

OFK Belgrad

2

1

1

0

3

3-2

2

Ruch Chorzów

2

1

0

1

2

4-2

3

Hansa Rostock

2

0

2

0

2

2-2

4

Slovan Bratysława

2

0

1

1

1

1-4

 

Grupa C3

23.06.1963: Polonia Bytom – Jednota Trenczyn 2:2

23.06.1963: Vorwärts Berlin – Crvena Zvezda Belgrad 2:2

30.06.1963: Crvena Zvezda Belgrad – Polonia Bytom 4:3

30.06.1963: Jednota Trenczyn – Vorwärts Berlin 2:1

Grupa C3                                                                                                     

MSC

DRUŻYNA

M

Z

R

P

PKT

BR

1

Crvena Zvezda Belgrad

2

1

1

0

3

6-5

2

Jednota Trenczyn

2

1

1

0

3

4-3

3

Polonia Bytom

2

0

1

1

1

5-6

4

Vorwärts Berlin

2

0

1

1

1

3-4

 

Grupa C4

23.06.1963: SONP Kladno – Odra Opole 1:1

23.06.1963: Motor Zwickau – Hajduk Split 2:3

30.06.1963: Odra Opole – Motor Zwickau 1:0

30/06.1963: SONP Kladno – Hajduk Split 2:0

Grupa C4                                                                                                

MSC

DRUŻYNA

M

Z

R

P

PKT

BR

1

SONP Kladno

2

1

1

0

3

3-1

2

Odra Opole

2

1

1

0

3

2-1

3

Hajduk Split

2

1

0

1

2

3-4

4

Motor Zwickau

2

0

0

2

0

2-4

SOCIAL MEDIA

Polacy w Pucharze Intertoto (8) - 1963/64 (cz. 2)