Reprezentacja Polski U-23 to był młody twór powstały dopiero w 1955 roku. Wówczas drużyna rozegrała tylko jeden nieoficjalny mecz z czechosłowackim zespołem SK Kladno 0-4. W 1956 roku opiekę nad zespołem przejął Artur Woźniak, którego czekał już bardziej napięty kalendarz meczów. Na pierwszy ogień poszła reprezentacja Aleksandrii – drugie, co do wielkości miasto w Egipcie. Afrykańczycy przyjechali na tournée do Polski, gdzie rozegrali kilka towarzyskich meczów.
Piłkarze gości z kilkoma reprezentantami kraju przylecieli do Polski 28 czerwca 1956 r. i zameldowali się w hotelu w Warszawie. W skład zespołu wchodziło 17 zawodników, 3 osoby z kierownictwa oraz sędzia. – „Kilku graczy jest w Polsce już po raz drugi. W ubiegłym roku grali oni na turnieju festiwalowym w barwach Kairu” – pisał Przegląd Sportowy. Zawodnicy z Egiptu rozegrali kilka meczów towarzyskich m.in. z reprezentacją Łodzi, Poznania i Wrocławia (Egipcjanie przegrali wszystkie trzy spotkania), a 011 lipca zmierzyli się z drużyną młodzieżową reprezentacji Polski, która przygotowywała się do swojego historycznego oficjalnego występu z rówieśnikami z NRD.
8 lipca młodzieżowcy stawili się na obiekcie AWF w Warszawie, gdzie odbyły się treningi pod okiem kilku trenerów – Ryszarda Koncewicza, Alojzego Sitki, Tadeusza Forysia i Adama Niemca. Główny szkoleniowiec Artur Woźniak nie mógł przyjechał do stolicy. Do drużyny młodzieżowej powołani zostali; bramkarze: Jan Bem (1933, Legia Warszawa), Leopold Michno (1935, Cracovia); obrońcy: Ginter Dymarczyk (1936, Polonia Bytom), Ryszard Gryboś (1935, Wawel Kraków), Marian Gąsior (1934, ŁKS Łódź), Czesław Kołodziejczyk (1933, Wawel Kraków); pomocnicy i napastnicy: Edward Kohut (1933, Zawisza Bydgoszcz), Mieczysław Siemierski (1934, Legia Warszawa), Norbert Bochenek (1934, Śląsk Wrocław), Helmut Hein (1934, Śląsk Wrocław), Norbert Gajda (1934, Wawel Kraków), Ryszard Marek (1935, Wawel Kraków), Józef Górny (1936, Lechia Gdańsk), Jan Kaczmarek (1937, Lech Poznań), Ginter Mencel (1936, Szombierki Bytom), Wilhelm Pielot (1935, Zawisza Bydgoszcz) i Józef Pohl (1935, Śląsk Wrocław). Jak łatwo zauważyć, większość piłkarzy reprezentowała wojskowe kluby sportowe, gdyż w tym czasie odbywali zasadniczną służbę wojskową.
Kadra młodzieżowa nie była w najlepszej formie, a świadczył o tym zaledwie remisowy wynik 1-1 z zespołem Aleksandrii. – „Nie dlatego, że pozwolili sympatycznym Egipcjanom zremisować chociaż jeden z czterech meczów, rozegranych w Polsce, ale głównie dlatego, że pokazali beznadziejną wprost grę, niewróżącą żądnego sukcesu w trudnym bądź co bądź spotkaniu z Niemcami” – czytamy w PS. Według dziennika na boisku oglądaliśmy zlepek piłkarzy, którzy nie przypominali drużyny narodowej. Większość z nich miała poważne braki taktyczne. – „Na dobrą sprawę – to tylko bramkarz Michno grający prawie cały mecz po kontuzji Bema i obrońcy Dymarczyk, Gryboś, Kołodziejczyk oraz pomocnik Kohut – sprawili dodatnie wrażenie. Reszta, a szczególnie atak, bardzo słaba” – komentował PS. – „Goście znad Nilu górowali pod względem techniki, szybciej startowali do piłki i najprostszą drogą, czyli długimi przerzutami, zmierzali do celu” – dodał Sport.
Przed meczem z NRD Polaków czekał jeszcze 13 lipca mecz kontrolny z rumuńskim zespołem Progresul Bukareszt.
Dokumentacja meczowa:
Mecz nieoficjalny
11 lipca 1956, Warszawa (Stadion Dziesięciolecia), mecz towarzyski
Polska U-23 – Reprezentacja Aleksandrii 1-1 (0-0)
0-1 – Bahrawi (65), 1-1 – Jan Kaczmarek (65)
Sędziował: Hasselbusch (Polska)
Widzów: 15.000
Polska: Jan Bem (1933, Legia Warszawa) (1935, Leopold Michno, Cracovia) – Ginter Dymarczyk (1936, Polonia Bytom), Ryszard Gryboś (1935, Wawel Kraków), Czesław Kołodziejczyk (1933, Wawel Kraków) – Edward Kohut (1933, Zawisza Bydgoszcz), Mieczysław Siemierski (1934, Legia Warszawa) (46. Ryszard Marek, 1935, Wawel Kraków) – Ginter Mencel (1936, Szombierki Bytom) (46. Józef Górny, 1936, Lechia Gdańsk), Józef Pohl (1935, Śląsk Wrocław), Norbert Gajda (1934, Wawel Kraków) (46. Jan Kaczmarek, 1937, Lech Poznań), Wilhelm Pielot (1935, Zawisza Bydgoszcz)), Helmut Hein (1934, Śląsk Wrocław). Trenerzy: Ryszard Koncewicz, Alojzy Sitko, Tadeusz Foryś i Adam Niemiec.
Aleksandria: Kato – Arabi, Befat (Hatija), Musad II – Musad I, Labii – Bahr, Rushdi, Raafat, Bahrawi, Shawkat.