Na boisku Polonii Warszawa trener Józef Kałuża zarządził mecz treningowy pomiędzy Polska A - Polska B. Był to pierwszy etap przygotowań do międzypaństwowego spotkania przeciwko Belgii. Reprezentacja Polski A (tzw. "Czerwoni") zwyciężyła 4-2. Od lewej (w czerwonych strojach) stoją: Artur Woźniak, Henryk Mikunda, Gerard Wodarz, Leonard Piątek, Ernest Wilimowski, Juliusz Joksch, Ryszard Piec, Piotr Danielak, Kazimierz Lis, Adolf Krzyk i Władysław Szczepaniak. Fot. NAC. Kolor. R. Jach 

Reprezentacja Polski B (tzw. "Biali"). Od lewej stoją: Alfred Pochopień, Edmund Giemsa, Ewald Cebula, Franciszek Pytel, Bolesław Gendera, Stefan Sumara, Edward Jabłoński, Bolesław Habowski, Roman Grünberg, Roman Mrugała i Aleksander Piątek. Fot. NAC. Kolor. R. Jach

Źródło: Głos Poranny, PS, Robotnik, Kuryer Czerwony. Skany zrobił: Piotr Gros

Dokumentacja meczowa

Mecz nieoficjalny

10 maja 1939, Warszawa (boisko Polonii), mecz towarzyski

Polska A – Polska B 4-2 (1-0)

1-0 – Ryszard Piec (25), 2-0 – Artur Woźniak (48), 2-1 – Ewald Cebula (55), 3-1 – Leonard Piątek (58), 4-1 – Artur Woźniak (59), 4-2 – Bolesław Gendera (83)

Sędziował: Wacław Kafliński (Warszawa)

Widzów: 3 000

Polska A: Adolf Krzyk (1907, Brygada Częstochowa) – Władysław Szczepaniak (1910, kapitan, Polonia Warszawa), Juliusz Joksch (1909, Warszawianka Warszawa) – Kazimierz Lis (1910, Warta Poznań), Piotr Danielak (1913, Warta Poznań), Henryk Mikunda (1917, Ruch Chorzów) – Ryszard Piec (1913, Naprzód Lipiny), Leonard Piątek (1913, AKS Chorzów), Artur Woźniak (1913, Wisła Kraków), Ernest Wilimowski (1916, Ruch Chorzów), Gerard Wodarz (1913, Ruch Chorzów). Trener: Józef Kałuża (1896)

Polska B: Roman Mrugała (1918, AKS Chorzów) – Edmund Giemsa (1912, Ruch Chorzów), Aleksander Piątek (1911, kapitan, Garbarnia Kraków) – Edward Jabłoński (1919, Cracovia), Roman Grünberg (1913, Cracovia), Stefan Sumara (1914, Pogoń Lwów) –  Bolesław Habowski (1914, Junak Drohobycz) (46. Stanisław Baran, 1920, Warszawianka Warszawa), Bolesław Gendera (1918, Warta Poznań), Ewald Cebula (1917, Śląsk Świętochłowice), Franciszek Pytel (1918, AKS Chorzów), Alfred Pochopień (1917, AKS Chorzów) (46. Zygmunt Kulawik, 1921, Śląsk Świętochłowice). Trener: Józef Kałuża (1896)

 Przed meczem z Francją (22 stycznia w Paryżu) trener Józef Kałuża zorganizował w Katowicach obóz piłkarski dla reprezentantów Polski. W tym czasie rozegrano dwa mecze. Pierwszy z nich odbył się na zlodowaciałym stadionie Policyjnego KS Katowice. Kałuża podzielił zawodników na dwie drużyny, Polskę A stanowili najlepsi reprezentanci kraju, a Polskę B utworzyli pozostali reprezentanci oraz aspiranci do gry w biało-czerwonych barwach wywodzący się ze Śląska. Mecz zakończył się wynikiem 5-5. Na zdjęciu zrobionym na obozie widzimy Ślązaków zawsze trzymających się razem. W górnym rzędzie od lewej stoją: Ewald Cebula, Roman Mrugała, Jerzy Wostal, Edmund Giemsa, Franciszek Pytel, Leonard Piontek, Hubert Gad; leżą: Ewald Dytko, Jerzy Piec i Gerard Wodarz umilający czas kolegom grą na akordeonie. Fot. Archiwum Lucjana i Gerarda Wodarzów

Źródło: Dobry Wieczór, Głos Poranny, PS, IKC. Skany gazet przygotował Piotr Gros 

Dokumentacja meczowa

Mecz nieoficjalny

6 stycznia 1939, Katowice (stadion Policyjny KS Katowice), mecz towarzyski

Polska A – Polska B 5-5 (2-3)

0-1 – Ewald Cebula (10), 0-2 – Hubert Gad (15), 1-2 – Roman Mrugała (25 samob.), 2-2 – Leonard Piątek (25), 2-3 – Ewald Cebula (40), 3-3 – Michał Matyas (?), 4-3 – Michał Matyas (?), 5-3 – Hubert Gad (?), 5-4 – Zygmunt Kulawik (?), 5-5 – Werner Singewald (?)

Sędziował: Paweł Kosek

Widzów: 1 000

Polska A: Lucjan Rudnicki (Warszawianka) (46. Teofil Zdeblok, Pogoń Katowice) – Władysław Szczepaniak (kapitan, Polonia Warszawa), Edmund Twórz (Warta Poznań) – Wilhelm Góra (Cracovia Kraków), Edward Nyc (Polonia Warszawa), Ewald Dytko (Dąb Katowice) (46. Fryderyk Skrzypiec, Ruch Wielkie Hajduki) – Aleksander Schreier (Warta Poznań), Leonard Piątek (AKS Chorzów) (46. Hubert Gad, Śląsk Świętochłowice), Michał Matyas (Pogoń Lwów), Ernest Wilimowski (Ruch Wielkie Hajduki) (46. Franciszek Pytel, AKS Chorzów), Gerard Wodarz (Ruch Wielkie Hajduki) (46. Alfred Pochopień, AKS Chorzów). Trener: Józef Kałuża

Polska B: Roman Mrugała (AKS Chorzów) (46. Lucjan Rudnicki, Warszawianka) – Edmund Giemsa (Ruch Wielkie Hajduki) (46. Erwin Michalski, Naprzód Lipiny), Alojzy Kinowski (AKS Chorzów) (46. Józef Ibrom, Ruch Wielkie Hajduki) – Jan Bendkowski (AKS Chorzów) (46. Szymon Waluś, Śląsk Świętochłowice), Jerzy Piec II (Naprzód Lipiny) (46. Maksymilian Niechcioł, Śląsk Świętochłowice), Henryk Mikunda (Ruch Wielkie Hajduki) – Jerzy Wostal (AKS Chorzów) (46. Zygmunt Kulawik, Śląsk Świętochłowice), Hubert Gad (Śląsk Świętochłowice) (46. Stanisław Grządziel, Dąb Katowice), Ewald Cebula (Śląsk Świętochłowice), Franciszek Pytel (AKS Chorzów) (46. Werner Singewald, Pogoń Katowice), Alfred Pochopień (AKS Chorzów) (46. Kruk II, Pogoń Katowice). Trener: Józef Kałuża

ARTYKUŁ BĘDZIE UZUPEŁNIONY

Dokumentacja meczowa

Mecz nieoficjalny

26 kwietnia 1939, Będzin (stadion Sarmacji), mecz towarzyski

Reprezentacja Zagłębia Dąbrowskiego – Polska B 4-3 (1-2)

0-1 – Artur Woźniak (20), 1-1 – Cichecki (30 karny), 1-2 – Artur Woźniak (35), 1-3 – Jerzy Kula (63), 2-3 – Dyrda (64), 3-3 – Dudek (83) , 4-3 – Dyrda (85).

Sędziował: Grabiński

Widzów: 3000

Polska B: Roman Mrugała (AKS Chorzów) – Aleksander Piątek (Garbarnia Kraków), Alojzy Bryła (Śląsk Świętochłowice) – Edward Jabłoński (Cracovia), Piotr Danielak (Warta Poznań), Stefan Sumara (Pogoń Lwów) – Ryszard Piec I (Naprzód Lipiny), Klimza (Fablok Chrzanów) (46. Hubert Gad, Śląsk Świętochłowice), Artur Woźniak (Wisła Kraków), Jerzy Kula (Polonia Warszawa), Zygmunt Kulawik (Śląsk Świętochłowcie). Trener: Józef Kałuża

Zagłębie: Adolf Krzyk (Brygada Częstochowa) – Kołodziej (Unia Sosnowiec), Bolesław Cichoń (Sarmacja Będzin) – Klos, Stanisław Kołodziejczyk (Skra Częstochowa), Gałkowski (Unia Sosnowiec) – Dudek (Unia Sosnowiec), Klajnerman (Brygada Częstochowa), Bolesław Koralewski (Zagłębianka Będzin), Dyrda (CKS Czeladź), Cichecki (Brygada Częstochowa)

Na zaproszenie Polskiego Związku Piłki Nożnej bawił w Polsce od 30 czerwca do 13 sierpnia 1939 roku słynny szkocki szkoleniowiec Alex James. W latach 1929-1937 reprezentował on słynny klub Arsenal Londyn, z którym zdobył kilka tytułów mistrza Anglii. Sylwetkę reprezentanta Szkocji przedstawimy w osobnym artykule, teraz skupimy się na jednym z obozów piłkarskich dla zawodników i kursów instruktorskich dla przyszłych trenerów.

Alex James prowadzi I obóz przygotowawczy dla piłkarzy aspirujących do gry w reprezentacji oraz instruktorów trenerskich

Program pracy Szkota miał wyglądać następująco: 3-15 lipca miał poprowadzić obóz dla reprezentacji B (15 zawodników), 16-31 lipca miał zorganizować obóz dla reprezentacji A (15 piłkarzy), natomiast w dniach 1-13 sierpnia miał poprowadzić zajęcia treningowe dla naszych „Orląt” (20 osób). Oprócz tego James został równolegle zaproszony na dwa kursy instruktorskie dla trenerów trwające po 3 tygodnie. – „Jak widać plan jest wszechstronny i obliczony na maksymalne wyzyskanie nauczyciela angielskiego. Trudność stanowić będzie tylko sprawa językowa… Od trenera angielskiego oczekujemy przede wszystkim, by nauczył graczy naszych używać ciała w dozwolony sposób. Mnożące się z tygodnia na tydzień kontuzje są bowiem wynikiem nie tylko brutalnej gry  i wad p. t. sędziów, ale i złego opanowania własnych ruchów przez panów piłkarzy. Źle wykonany skok, niewłaściwa szarża doprowadzić może nawet bez współudziału przeciwnika do bolesnej kontuzji” – pisał Przegląd Sportowy.

Udział w kursie trenerskim wziął m.in. słynny piłkarz Karol Kossok (pierwszy z prawej)

James przyleciał do Warszawy 29 czerwca. Z powodu bariery językowej został przyznany mu tłumacz w osobie sekretarza PZPN. Szkocki trener rozpoczął swoją pracę od obserwacji piłkarzy ligowych. 2 lipca gościł na swoim pierwszym ligowym meczu: Cracovia – Warszawianka 3-1. Szkot był pod wrażeniem gry technicznej „pasów” , ale uważał, że nasi piłkarze grają źle taktycznie i mało myślą na boisku. – „Dlaczego nie widać żądnej inwencji, jakiegoś nieoczekiwanego ciągu, podania tam, gdzie przeciwnik najmniej oczekuje. Gra jest za mało płynna, za często się urywa” – żalił się dla dziennikarza PS.

Pierwszy obóz treningowy rozpoczął się 3 lipca i był zorganizowany dla zawodników, którzy aspirowali do gry w drużynie narodowej. – „Gracze, których dostanę do ręki nie są przecież nowicjuszami, których trzeba nauczyć abecadła. Zadaniem moim będzie przyswoić im „wyższą szkołę jazdy”… Przy zaobserwowanych błędach dam sygnał zatrzymania piłki i pokaże, jak należy robić” – przyznał James (na zdjęciu po lewej). Przybysz z wysp przebywał w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Był on pod wrażeniem wspomnianej instytucji, uważał, że jest jedną z najnowocześniejszych w Europie. Właśnie tam poprowadził zajęcia dla przyszłych trenerów piłkarskich. Wśród adeptów znalazły się znane osobistości: Kazimierz Śmiglak z Poznania, czy Alfred Nowakowski, Karol Kossok i Ryszard Łysakowski z Warszawy. Zawodników na obozie ostatecznie było 14; dwóch bramkarzy i obrońców, trzech pomocników oraz siedmiu napastników. W trakcie obozu piłkarze rozegrali jeden sparingowy mecz z zespołem warszawskiej ligi okręgowej. Trener James był bardzo zadowolony z postawy takich piłkarzy jak: Stanisław Baran, Alfred Pochopień, Franciszek Pytel, Bolesław Gendera, Bronisław Młynarek i Edward Jabłoński.

Do pomocy w zajęciach został mu przydzielony asystent selekcjonera Józefa Kałuży, Marian Spoida. Były zawodnik Warty Poznań poprowadził pierwsze zajęcia. – „…początkowe treningi przerabiać będzie p. Spojda wedle dotychczasowych norm. P. James będzie się przyglądał pracy, poczyni konieczne korekty, niektóre ćwiczenia ewentualnie wykreśli lub wprowadzi też nowe” – pisał PS.

Pierwsze zajęcia i kursy pokazały, że Alexa Jamesa czekało wiele ciężkiej pracy. Narzekał, że Polakom nie uśmiecha się ciężka i monotonna praca, która jest niezbędna dla pozyskania dobrej formy i jej utrzymania.

Szkot Alex James pokazuje jak prawidłowo prowadzić piłkę

Felieton szkockiego trenera w PS