Pierwszy oficjalny mecz reprezentacji Polski w 1955 roku. W składzie znalazło się aż sześciu debiutantów, w tym gronie m.in słynny Ernest Pol! Jeden z nich Stanisław Hachorek nawet strzelił bramkę. Od lewej stoją: Lucjan Brychczy, Czesław Suszczyk, Edmund Zientara, Jerzy Woźniak, Krzysztof Baszkiewicz, Ernest Pol, Horst Mahseli, Henryk Kempny, Roman Korynt, Edward Szymkowiak i niezastąpiony kapitan Gerard Cieślik. Fot. Stowarzyszenie Kibiców Wielki Ruch
Powyższe źródła w skanach pochodzą z gazet sportowych SPORT i GŁOS SPORTOWCA
Dokumentacja meczowa:
Mecz oficjalny numer 121
29 maja 1955, Bukareszt (Stadionul National, Rumunia), mecz towarzyski
Rumunia – Polska 2-2 (1-0)
1-0 – Titus Ozon (10), 1-1 – Stanisław Hachorek (65), 1-2 – Gerard Cieślik (67), 2-2 – Nicolae Georgescu (77)
Sędziował: Nikołaj Bałakin (Ukraina)
Widzów: 100 000
Rumunia: Constantin Toma (Steaua Bukareszt, 4/0) – Vasile Zavoda (Steaua Bukareszt, 8/0), Adalbert Androvits (kapitan, CSF CFR Timișoara), Josif Szökö (Dinamo Bukareszt, 5/0) – Valeriu Călinoiu (Dinamo Bukareszt, 9/1), Daniel Peretz (Petrolul Ploiești, 1/0) (87. Gheorghe Toma, Dinamo Bukareszt, 1/0) – Ioan Suciu (Universitatea Cluj, 1/0) (65. Nicolae Tătaru, Steaua Bukareszt, 2/0), Nicolae Dumitru (Dinamo Bukareszt, 6/0), Titus Ozon (National Bukareszt, 8/4), Nicolae Georgescu (National Bukareszt, 1/1), Ioan Suru (Dinamo Bukareszt, 7/2). Trener: Gheorghe Popescu
Polska: Edward Szymkowiak (1932, Legia Warszawa, 9/0) – Horst Mahseli (1934, Legia Warszawa, 1/0), Roman Korynt (1929, Lechia Gdańsk, 5/0), Jerzy Woźniak (1932, Legia Warszawa, 1/0) – Czesław Suszczyk (1922, Ruch Chorzów, 18/0), Edmund Zientara (1929, Gwardia Warszawa, 2/0) – Henryk Kempny (1934, Legia Warszawa, 1/0) (70. Henryk Alszer, 1918, Ruch Chorzów, 13/2), Lucjan Brychczy (1934, Legia Warszawa, 3/0), Gerard Cieślik (kapitan, 1927, Ruch Chorzów, 33/20), Ernest Pol (1932, Legia Warszawa, 1/0) (46. Stanisław Hachorek, 1927, Gwardia Warszawa, 1/1), Krzysztof Baszkiewicz (1933, Gwardia Warszawa, 1/0). Trenerzy: Ryszard Koncewicz (1911) i Artur Woźniak (1913)