Ryszard Kulesza
Reprezentacja Polski juniorów swój historyczny mecz zagrała w 1948 r. sensacyjnie pokonując rówieśników z Węgier 1-0. W następnym roku doszło do rewanżu, gdzie nasza młodzież doznała klęski 2-6! Wprawdzie trener opiekujący się juniorami Tadeusz Foryś miał już trzon drużyny oparty na takich piłkarzach jak: Zdzisław Bieniek z Garbarni Kraków, Wacław Sąsiadek z Legii Warszawa, Witold Majewski z Zagłębia Sosnowiec, Ludwik Poświat z Cracovii czy Marceli Strzykalski z Bytomia, to jednak cały czas szukał nowych talentów.
1 listopada 1949 r. odbył się mecz Czechosłowacja U-19 – Polska U-19 zakończony zwycięstwem gospodarzy 1-0. Nasi piłkarze zagrali zdecydowanie lepiej i nie zasłużyli na porażkę. W zespole biało-czerwonych zadebiutował m.in. Ryszard Kulesza! Wychowanek Okęcie Warszawa dziś utożsamiany jest jako selekcjoner reprezentacji Polski, którą prowadził w drugiej połowie lat 70., a wcześniej opiekował się drużynami młodzieżowymi. Kulesza do dziś uchodzi za jednego z najbardziej znanych trenerów w historii polskiej piłki. Wcześniej jako piłkarz nie zrobił kariery występującej w Polonii Warszawa, Gwardia Warszawa i Polonii Bydgoszcz.
Mało kto wie, że Kulesza był bardzo obiecującym juniorem, któremu wróżono świetlaną karierę. Młodszy o rok od kolegów jako 18-latek wystąpił w meczu z Czechosłowacją na pozycji lewoskrzydłowego. Piłkarz dysponował bardzo skromnymi warunkami fizycznymi, toteż niewiele mógł zdziałać w pojedynkach z rosłymi zawodnikami gospodarzy. Mimo to prasa pochwaliła jego występ zaznaczając, że spisywał się całkiem nieźle. Innego zdania byli trenerzy naszej kadry, którzy uważali, że mając tylko 166 cm wzrostu to stanowczo za mało, aby zaistnieć w reprezentacji Polski. Dopiero w latach 70. nazwisko Kuleszy zagościło na dłużej w reprezentacji Polski.