W 1987 r. mocnym punktem reprezentacji U-21 był Roman Kosecki z drugoligowej Gwardii Warszawa. Fot. Waldemar Mitura
W marcu 1987 r. reprezentacja Polski U-21 zaliczyła maraton, który liczył trzy domowe mecze w odstępie kilku dni. Miały one wyłonić jedenastkę na eliminacje do mistrzostw Europy. Nie był to udany okres dla reprezentacji Polski, która zanotowała remis z Bułgarami i dwie porażki z Norwegią.
- „Norwegowie okazali się drużyną zdecydowanie lepszą, tak pod względem przygotowania fizycznego, indywidualnych umiejętności jak i taktycznej dojrzałości. Gdyby w polskiej drużynie grali tacy piłkarze jak: pewnie interweniujący, świetnie się ustawiający stoper Johnsen, umiejący celnie podać i zaskakująco strzelić zza pola karnego, pomocnicy – Meinseth, Rekdal czy Sognnaes, a także przebojowi, niebezpieczni napastnicy – Amundsen czy – Jakobsen, to trener Edmund Zientara mógłby z większym spokojem patrzeć na zbliżające się eliminacyjne pojedynki” – pisała Piłka Nożna.
Pierwszy mecz z Norwegią został rozegrany 24 marca na boisku Stali Chocianów. Występ Orlików przyciągnął na obiekt aż 3,5 tysiąca kibiców. W pierwszej połowie najmocniejszą bronią młodzieżówki były kontrataki. Po jednym z nich Jacek Ziober dośrodkował na pole karne, zawodnik drugoligowej Gwardii Warszawa Roman Kosecki, po własnym strzale odbitym od obrońcy, skutecznie „poprawił” i biało-czerwoni prowadzili 1-0. – „W drugiej połowie trener Zientara wprowadził na boisko Cebulę i Fornalaka. Kibice spodziewali się więc zwiększenia siły uderzeniowej zespołu polskiego. Tak się jednak nie stało” – komentował Sport. Norwegowie, pomimo niekorzystnego wyniku, grali ze spokojem i mądrością taktyczną. W 59 min. Sognnes egzekwował rzut wolny z okolicy narożnika pola karnego, a podkręcona piłka minęła nie tylko naszych obrońców, ale również Mirosława Dreszera. – „Polacy ruszyli do odrabiania strat, lecz czynili to bardzo nieporadnie. Mnożyły się błędy” – pisał Sport. W 71 min. Juliusz Kruszankin strzelił bramkę samobójczą. Norwegowie dalej realizowali swój plan i po rzucie wolnym zdobyli trzecią bramkę.
Trener Edmund Zientara miał więc spory orzech do zgryzienia. Wkrótce okazało się, że jego największy as Jacek Ziober – piłkarz nie bojący się pojedynków jeden na jeden i który te pojedynki wygrywał, wypadł ze składu, po tym, jak doznał ciężkiej kontuzji w meczu ligowym z Górnikiem Zabrze. Wprawdzie w składzie znajdowali się inni utalentowani młodzi piłkarze jak Roman Kosecki czy Dariusz Marciniak, ale wszyscy obawiali się, że to może nie wystarczyć na mecze o punkty z Cyprem, Węgrami i Grecją.
Dokumentacja meczowa
Mecz oficjalny
24 marca 1987, Chocianów (stadion Stali), mecz towarzyski
Polska U-21 – Norwegia U-21 1-3 (1-0)
1-0 – Roman Kosecki (31), 1-1 – Bjarne Sognnaes (59), 1-2 – Juliusz Kruszankin (71 samob.), 1-3 – Leif Rune Salte (86)
Sędziował: Gunter Habernabb (NRD)
Widzów: 3 500
Polska U-21: Mirosław Dreszer (1965, GKS Katowice) – Mariusz Kuras (1965, Pogoń Szczecin), Juliusz Kruszankin (1965, ŁKS Łódź), Jacek Duchowski (1966, Olimpia Poznań) (46. Dariusz Fornalak, 1965, Ruch Chorzów), Mirosław Jaworski (1965, Ruch Chorzów) – Piotr Soczyński (1967, ŁKS Łódź) (62. Andrzej Golecki, 1965, Zawisza Bydgoszcz), Andrzej Ambrożej (1965, Jagiellonia Białystok), Maciej Śliwowski (1967, Stal Mielec) (46. Tomasz Cebula, 1966, Zagłębie Lubin) – Roman Kosecki (1966, Gwardia Warszawa), Dariusz Marciniak (1966, Śląsk Wrocław) (73. Kazimierz Moskal, 1967, Wisła Kraków), Jacek Ziober (1965, ŁKS Łódź). Trener: Edmund Zientara
Norwegia U-21: Einar Rossbach (HamKam) – Hugo Andre Hansen (Bryne FK), Erland Johnsen (Moss FK), Leif Rune Salte (Bryne FK), Hallgeir Finbraten (HamKam) – Borre Meinseth (Bryne FK), Gunnar Halle (Lillestrom), Kjetil Rekdal (Molde FK) – Bjarne Sognnaes (Lillestrom), Stein Amundsen (Drobak-Frogn), Andre Nieuwlaat (Rosenborg Trondheim). Trenerzy: Anders Faegri i Svein Ivar Sigernes